รายละเอียด : ทุกอย่างอยู่ที่ใจ

ทุกอย่างอยู่ที่ใจ

คนรู้ใจกัน ทำอะไรก็ถูกใจไม่มีปัญหา
คนไม่รู้ใจกัน ทำอะไรก็ไม่ถูกใจไปทุกอย่าง
คนเข้าใจกัน ทำอะไรก็โดนใจไม่ต้องมีอะไรมาก
คนไม่เข้าใจกัน ทำอะไรก็ไม่โดนใจเป็นเรื่องธรรมดา
คนเห็นใจกัน ทำอะไรก็ใส่ใจกัน ไม่มองข้ามกัน
คนไม่เห็นใจกัน ทำอะไรก็ไม่มีความหมายไม่สนใจ
คนถูกใจกัน ทำอะไรก็ชอบไม่มีเหตุผลอธิบาย
คนไม่ถูกใจกัน ทำอะไรก็ไม่ชอบ ไม่รู้ว่าเป็นยังไง
คนมีใจให้กัน ทำอะไรจะทำด้วยใจรักและเสียสละ
คนไม่มีใจให้กัน อยู่ได้ไม่นานก็เลิก ไปไม่ถึงฝั่ง
คนพึงใจกัน ทำอะไรจะคิดถึงกัน เหมือนอยู่ใกล้กัน
คนพอใจกัน ทำอะไรดีไปหมด รสนิยมคล้ายกัน
ทุกอย่างอยู่ที่ใจสั่ง จะหัวเราะหรือร้องไห้ใจเป็นผู้กำหนด
ร่างกายทุกส่วนก็ตอบรับ สนับสนุนตามทุกอย่างที่สั่งมา
วันเวลาไม่สามารถแปรเปลี่ยน ความจริงที่เกิดขึ้นได้

สารบัญ : ทุกอย่างอยู่ที่ใจ

• ทุกอย่างอยู่ที่ใจ
• เงินซื้อไม่ได้ทุกอย่าง
• ชีวิตมีหลายมิติ
• คนจิตอ่อน
• อยู่เหนือทุกสิ่ง
• รู้จักพอ
• ธรรมะ อกาลิโก
• ปัญญานำความรู้ตาม
• อยู่เมืองหลวงน่าเป็นหวง
• คนหนึ่งได้คนหนึ่งเสีย
• คิดและทำให้เป็นประโยชน์

เนื้อหาปกหลัง : ทุกอย่างอยู่ที่ใจ

ดวงตา ทำหน้าที่สอดส่องพิจารณาความถูกผิด

ดวงใจ ทำหน้าที่ตอบรับและปฏิเสธความดีความชั่ว

ฝีมือ ทำหน้าที่แสดงออกบอกถึงความสามารถของคน

ฝีเท้า พาเราก้าวเดินไปสู่ความถูกความผิดได้ตลอดเวลา

ฝีปากคน เหมือนดาบสองคมพูดดีหรือไม่ดีมีผลกับชีวิต

หน้าตา เปรียบเหมือนเครื่องหมายการค้าทำให้คนจดจำ

ชื่อเสียงเกียรติยศ มีค่าไม่สามารถประเมินเป็นราคาได้

โสตประสาททั้งหลาย ทำหน้าที่สัมผัส รูป รส กลิ่น เสียง

สัญชาตญาณของมนุษย์ ทำหน้าที่เตือนภัยให้ระวังตัว

อารมณ์ขัน ทำหน้าที่เติมเต็มความสุขให้กับชีวิตคนได้

อารมณ์เสีย ทำหน้าที่ระบายความทุกข์ออกไปจากตัว เกิดเป็นคนทั้งทีต้องสร้างสมแต่ความดีให้เป็นที่

ชื่นชมไม่สร้างภาระให้กับสังคม ไม่ทำให้แผ่นดินถิ่นฐานตกต่ำ

รีวิวโดยผู้เขียน : ทุกอย่างอยู่ที่ใจ

กว่าจะเขียนได้ทีละบท กว่าจะจดได้ทีละคำ ต้องใช้เวลาอยู่นาน กว่าจะค้นหากันเจอ ถ้อยคำที่ไพเราะถูกใจ เอามาให้ได้อ่าน เรื่องราวที่เขียน ต้องไม่ซ้ำกับที่ผ่านมา เพราะชีวิตคนเรียนรู้ เท่าไรไม่รู้จักจบ จึงทำให้ผู้เขียน ค้นพบเรื่องราวต่างๆ ไม่รู้จักหมดเสียที บนเส้นทางชีวิตคน วันนี้เจออย่างหนึ่ง พรุ่งนี้เจออีกอย่างหนึ่ง ไม่เหมือนกันสักวัน ไม่รู้เจออีกอย่างหนึ่งไม่เหมือนกันสักวัน ไม่รู้จะเปลี่นยกันถึงไหน ยังไม่ทันทำอะไร ก็เปลี่ยนแปลงกันถึงไหน ยังไม่ทันทำอะไร ก็เปลี่ยนแปลงกันอีกแล้ว ชีวิตคนไม่ใช่ของล้อเล่น เห็นเป็นสนุกไปได้ คิดจะเปลี่ยนก็เปลี่ยน คิดจะทำก็ทำตามสบาย สังคมไม่มีป้ายห้ามเปลี่ยน ใครจะทำอะไรก็ทำไป

สงพงษ์ วรรณภิญโญ