รายละเอียด : ดาราจันทร์

ดาราจันทร์

จาก ‘นิทานพื้นบ้าน’ สู่ ‘วรรณกรรมฝาโลง’ เมื่อคำว่า‘จบบริบูรณ์’ ในหน้าสุดท้าย ไม่ได้คลี่คลายปมแค้นของใครบางคน! นิทานเรื่องที่ 3 จาก ‘นางสิบสอง’ สู่ ‘ดาราจันทร์’ โดย นายหมอก ...ระหว่างพักฟื้นร่างกายหลังได้รับการปลูกถ่ายกระจกตา เนตรอัปสร ต้องตกใจกับข่าวร้ายทางโทรศัพท์จาก สารวัตรปรวีร์ ว่าเพื่อนสนิทสองคนประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์หมดสติอยู่ที่ ภูแดนดาว หญิงสาวต้องรีบเดินทางไปยังดินแดนทางภาคเหนือด้วยความวิตกกังวล แต่เมื่อมาถึงโรงพยาบาลกลับพบว่าทั้ง เศวยา และ ดารัณ หายตัวไป เป็นเวลาเดียวกับที่ภูแดนดาวมีเหตุหญิงสาวถูกฆาตกรรมอย่างโหดเหี้ยม ดวงตาของเหยื่อถูกควักออกจากเบ้า ศพถูกโยนทิ้งไว้อย่างอนาถชวนสังเวชใจ แม้หวาดกลัว แต่เนตรอัปสรก็ตัดสินใจปักหลักอยู่ที่นี่จนกว่าจะได้พบเพื่อนที่หายไป เพื่อนเก่าอย่าง เจ้าดิษยฐาน จึงเชิญให้เธอเข้าพัก ณ ปราสาทดาราจันทร์ เนตรอัปสรมักฝันถึงกลุ่มสตรีตาบอดที่ถูกจับขังอยู่ในถ้ำและรอวันได้ดวงตาคืนมา ทั้งยังสัมผัสได้ว่าครอบครัวชนชั้นสูงผู้ปกครองดินแดนแห่งนี้ล้วนมีลับลมคมใน ซ้ำร้ายยังมีหญิงสาวถูกควักดวงตาแล้วฆ่าทิ้งอย่างโหดร้ายรายแล้วรายเล่า เธอเชื่อว่ามันต้องเกี่ยวพันกับตำนาน ‘นางสิบสอง’ อันเป็นเรื่องเล่าพื้นถิ่นของที่นี่ เนตรอัปสรพยายามไขปริศนาไปพร้อม ๆ กับการสืบสวนของสารวัตรปรวีร์ ด้วยความหวังที่จะได้พบหน้าเพื่อนรัก และเปิดโปงความอำมหิตของฆาตกร ก่อนที่ดวงตาและชีวิตอันมีค่าของเธอ...จะตกอยู่ในเงื้อมมือของมัน!

รีวิวโดยสำนักพิมพ์ : ดาราจันทร์

เรามักคุ้นเคยกับนิทานพื้นบ้านแบบไทยๆ ที่มีบทสรุปลงเอยชวนอิ่มใจ และสวยงาม แต่ถ้าหากพลิกกลับลงลึกถึงอีกด้านของเรื่องราว อาจยังมีใครบางคนที่ไม่ยอมรับกับคำว่า "จบบริบูณ์" และรอโอกาสที่จะมีบทบาทโลดแล่นด้วยเพลิงแค้นอีกครั้ง นายหมอก จึงหยิบยกส่วนหนึ่งของวรรณคดีชื่อดัง "นางสิบสอง" มาเปิดมุมมองใหม่ที่เต็มไปด้วยความระทึกใจในฉบับ "วรรณกรรมฝาโลง" ร้อยเรียงกันเป็น "ดาราจันทร์" เรื่องราวของ "นางยักษ์" ที่ข้ามชาติภพมาเพื่อควักดวงตาหญิงเคราะห์ร้าย! แต่ใครล่ะ คือ "ฆาตกร" ผู้เหี้ยมโหดโดยไม่หวั่นบทลงโทษของกฎหมาย?

Sofa publishing