รางวัลซีไรท์ ปี 2550 ประเภทหนังสือกวีนิพนธ์
การเปลี่ยนผ่านของยุคสมัย วันวัยที่ล่วงเลย ความทรงจำที่ย้ำเตือน ตลอดจนปรากฎการณ์ของสังคมปัจจุบันที่นับวันยิ่งมีฐานะชี้นำต่อพฤติกรรมด้านมืดของผู้คน ฯลฯ เหล่านี้คือเรื่องราวที่มิได้จดจารเอาไว้เพียงเพื่อหมายจะให้เป็นนิทานเล่าขานในวันคืนข้างหน้า ... หากแต่น่าจะสะท้อนให้เห็นถึงภาวะที่อาจกล่าวได้ถึงขั้นที่ว่า 'เต็มกลืน' ของ 'กวีหมี่เป็ด'ไม่มากก็น้อย

มนตรี ศรียงค์ ได้พาตัวเองเข้ามาอยู่ในสังกัดของหมู่ชนข้างน้อย ผู้ไม่ยอมปล่อยให้ทุกสิ่งทุกอย่างเป็นไปอย่างไม่สงสัยด้วยผลงานชุดนี้ กระนั้นเขาก็มิได้โวยวายด้วยท่าทีแข็งกร้าวร้าวราน หากเลือกลงลึกในทางความรู้สึกที่เผยให้รับรู้ว่า บางครั้งบางกรณี ตัวเขาเองก็เป็นส่วนหนึ่งที่ไม่อาจดูแลรักษาบางสิ่งที่ดีเอาไว้ได้ โดยเฉพาะในส่วนของความสัมพันธ์กับผู้คนที่เคยคบหา กระทั่งกลายเป็นแผลลึกที่ยากจะลบเลือน ... เขาได้ซ่อนคำถามสำคัญเอาไว้อย่างหนึ่งผ่าน 'โลกในดวงตาข้าพเจ้า' ว่า เราจะปล่อยไป หรือปรับปรุงเปลี่ยนแปลง ไม่เฉพาะกับเรื่องราวหลากหลายกรณีที่ปรากฎอยู่เบื้องหน้า ทว่ายังหมายรวมถึงในใจเรา ต่อให้ตอบได้ว่า แท้แล้วมนุษย์เราล้วนมีปลายทางที่แน่นอน - ปฏิเสธไม่ได้รออยู่ก็ตาม!