รายละเอียด : 12%

12%

ซีอิ๊ว ไม่เคยรู้สึกว่าการที่เขาพูดไม่เก่งและมีเพื่อนน้อยนิดจะเป็นปัญหาอะไรในชีวิต เพราะแค่เดินออกไปรอที่ป้ายรถเมล์ เขาก็จะได้เจอ เค้ก แล้วกลับบ้านไปใช้เวลาร่วมกันตามลำพัง ซีอิ๊วคิดอยู่เสมอว่าต่อให้คนทั้งโลกไม่เห็นเขาเลยก็ไม่เป็นไร แค่มีเค้กอยู่ข้างๆ ก็พอ แต่ดูเหมือนว่าคนบนฟ้าจะต้องการทดสอบซีอิ๊ว ถึงได้ค่อยๆ ดึงเค้กให้ออกห่างไปทีละนิด จากเดิมที่เคยนอนคุยเล่นจนหลับไปทุกคืนก็กลายเป็นว่ามีเพียงซีอิ๊วคนเดียวที่นอนอยู่บนเตียง ส่วนเค้กนั้นยืนคุยโทรศัพท์กับใครบางคนอยู่ที่ระเบียง ซีอิ๊วสัมผัสได้ถึงสัญญาณเตือนภัยที่ดังวิ้งๆ อยู่ในหัวร้องบอกว่าเซฟโซนเพียงหนึ่งเดียวของซีอิ๊ว กำลังจะกลายเป็นพื้นที่สาธารณะที่เขาไม่สามารถครอบครองไว้เพียงคนเดียวได้อีกต่อไป และนั่นก็ไม่ต่างอะไรกับการที่โลกทั้งใบถล่มลงมาตรงหน้าเลยสักนิด

รีวิวโดยสำนักพิมพ์ : 12%

ทุกคนต่างก็มีเซฟโซนของตัวเองที่ชวนให้รู้สึกวางใจได้กันใช่มั้ยคะ ไม่ว่าจะเป็นบ้านที่แวดล้อมไปด้วยคนในครอบครัว โรเงรียนที่ได้ใช้เวลาร่วมกับเพื่อนอย่างสนุกสนาน หรือเซฟโซนของบางคนก็เป็นแค่คนหนึ่งที่ทำให้รู้สึกสบายใจตลอดเวลาที่ได้อยู่ข้างๆ กัน "ซีอิ๊ว" เองก็มีพื้นที่แบบนั้นกับเขาเหมือนกันค่ะ เซฟโซนของซีอิ๊วมีชื่อว่า "เค้ก" คนที่เป็นเพื่อนข้างบ้านซึ่งอยู่ด้วยกันมาตั้งแต่เกิด หัดคลานมาด้วยกันใช้เวลาในแต่ละวันอย่างมีความสุขร่วมกันเสมอ ซีอิ๊วคิดอยู่ตลอดว่าต่อให้ทุกคนบนโลกมองไม่เห็นเขาก็ไม่เป็นไร ขอแค่ยังมีเค้กอยู่เคียงข้างแค่เพียงคนเดียวก็พอแล้ว

แต่เมื่อเวลาผ่านไป เด็กทั้งสองคนก้าวเข้าสู่ช่วงวัยรุ่น เค้กค่อยๆ แยกตัวไปมีพื้นที่ส่วนตัวที่ซีอิ๊วเข้าไปอยู่ด้วยไม่ได้ ตอนนั้นเองที่ซีอิ๊วน้อยเริ่มรู้ตัวว่าเซฟโซนของตัวเองกำลังจะกลายเป็นพื้นที่สาธารณะ ที่แย่ไปกว่านั้นคือตัวเขากำลังไกลออกมาจากพื้นที่ที่เคยเป็นของตัวเองเรื่อยๆ ทำให้ซีอิ๊วเริ่มไม่มั่นใจและใจเสียมากขึ้นทีละนิด กังวลว่าหากปล่อยให้เป็นเช่นนี้ต่อไป เซฟโซนของเขาจะเลือนหายไปราวกับไม่เคยมีอยู่จริง และนั้นก็ทำให้ซีอิ๊วรู้สึกโกรธตัวเองที่ไม่เคยมีความรักกับใครมาก่อนจนไม่รู้จะทำยังไงเพื่อรั้งให้เซฟโซนอย่างเค้กอยู่เคียงข้างเขาตลอดไป...หากเป็นคุณที่กำลังเผชิญสถานการณ์นี้จะเลือกทำอย่างไร มีใครพอจะให้คำแนะนำซีอิ๊วได้มั้ยคะ

สำนักพิมพ์เอเวอร์วาย