รายละเอียด : นิราศซิดนีย์(ท่องไปในโลกการดูแลผู้ป่วยระยะสุดท้าย)

นิราศซิดนีย์(ท่องไปในโลกการดูแลผู้ป่วยระยะสุดท้าย)

พาลลิเอทีฟแคร์เิกิดขึ้น เพราะเรา (สังคม) สนใจในคุณภาพชีวิตอย่างจริงๆ จังๆ และเริ่มมองหาความหมายของ "การตายอย่างสวยงาม สมศักดิ์ศรีแห่งความเป็นมนุษย์" เพราะถ้าสังคมยังไม่มีข้อมูล ไม่ใส่ใจเรื่องนี้ การจะร่างกฎหมายเพื่อทำให้ "เกิด" สิ่งทีตนเองไม่เข้าใจนั้น เป็นไปได้ยากลำบากอย่างยิ่ง เหมือนกับพยายามเขียนแผนที่โดยที่ยังไม่ทราบว่าจะไปไปไหนนั่นแหละครับ บางทีเรายังไม่ทราบด้วยซ้ำว่าเรายืนอยู่ ณ ตรงไหนของบริบทที่กำลังพูดกันอยู่ อย่าว่าแต่จะเดินไปทางไหนเลย แล้วจะเขียนแผนที่ได้อย่างไร?

คำนำ : นิราศซิดนีย์(ท่องไปในโลกการดูแลผู้ป่วยระยะสุดท้าย)

ในอดีตผู้คนตายที่บ้านเป็นส่วนใหญ่ แต่ในปัจจุบันนับวันผู้คนจะตายที่โรงพยาบาลกันมากขึ้น ยิ่งคนเมืองด้วยแล้ว สิ้นลมที่โรงพยาบาลแทบทั้งนั้น สาเหตุนั้นมีหลายประการ เช่น ความไม่พร้อมของญาติพี่น้องในการดูแลผู้ป่วยที่บ้าน ความต้องการที่จะให้สิ่งที่ดีที่สุดแก่คนที่รัก แต่คงไม่มีสาเหตุใดสำคัญเท่ากับความปรารถนาดีที่จะยืดชีวิตของคนไข้ให้ได้นานที่สุด คนไข้แทบทั้งหมดเข้า(หรือถูกพาเข้า) โรงพยาบาลด้วยความหวังว่าจะมีชีวิตอยู่ต่อไป แต่จำนวนไม่น้อยก็ไม่สามารถกลับออกมาได้ โดยที่ในวาระสุดท้ายต้องประสบกับความทุกข์ทรมาน ท่ามกลางความเจ็บปวดโศกเศร้าของญาติพี่น้อง ควมตายเป็นเรื่องธรรมดาของทุกชีวิตก็จริง แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเราจะต้องตายด้วยความทุกข์ทรมานเสมอไป การตายอย่างสงบ โดยมีคุณภาพชีวิตอย่างดีที่สุดก่อนหมดลมนั้น เป็นไปได้ การ "ตาย" อย่างนี้สามารถเกิดขึ้นได้ด้วยความช่วยเหลือของแพทย์และพยาบาล โดยมีเทคโนโลยีต่างๆ เป็นเครื่องสนุบสนุนนี้คือที่มาของการแพทย์แบบประคับประคอง ซึ่งนับวันจะมีความสำคัญมากขึ้นในสังคมสมัยใหม่ รวมทั้งสังคมไทยซึ่งมีแบบแผนความเจ็บป่วยที่เปลี่ยนไป ทำให้มีผู้เจ็บป่วยยืดเยื้อเรื้อรังมากขึ้น อันยากแก่การเยียวยารักษาให้หายขาด ได้แ่ต่ประคับประคองให้มีคุณภาพชีวิตที่ดีที่สุดจนวาระสุดท้าย

พระไพศาล วิสาโล

สารบัญ : นิราศซิดนีย์(ท่องไปในโลกการดูแลผู้ป่วยระยะสุดท้าย)

• อธิฐาน
• ทำสิ่งที่ควรทำก่อน
• เยี่ยมบ้าน(๑) แม่ครับ ผมรักแม่
• เหล่าคุณป้าผู้อารี
• การตรวจเยี่ยมคนไข้(๑)
• การตรวจเยี่ยมคนไข้(๒)
• การตรวจเยี่ยมคนไข้(๓)
• เยี่ยมบ้าน(๒) ชีวิตอยู่ไปเพื่อ
• การตรวจเยี่ยมคนไข้(๔) การกินคือความสุขอย่างยิ่ง

เนื้อหาปกหลัง : นิราศซิดนีย์(ท่องไปในโลกการดูแลผู้ป่วยระยะสุดท้าย)

พาลลิเอทีฟแคร์เิกิดขึ้น เพราะเรา (สังคม) สนใจในคุณภาพชีวิตอย่างจริงๆ จังๆ และเริ่มมองหาความหมายของ "การตายอย่างสวยงาม สมศักดิ์ศรีแห่งความเป็นมนุษย์" เพราะถ้าสังคมยังไม่มีข้อมูล ไม่ใส่ใจเรื่องนี้ การจะร่างกฎหมายเพื่อทำให้ "เกิด" สิ่งทีตนเองไม่เข้าใจนั้น เป็นไปได้ยากลำบากอย่างยิ่ง เหมือนกับพยายามเขียนแผนที่โดยที่ยังไม่ทราบว่าจะไปไปไหนนั่นแหละครับ บางทีเรายังไม่ทราบด้วยซ้ำว่าเรายืนอยู่ ณ ตรงไหนของบริบทที่กำลังพูดกันอยู่ อย่าว่าแต่จะเดินไปทางไหนเลย แล้วจะเขียนแผนที่ได้อย่างไร?