รายละเอียด : ถ้ามันใช่...สักวันเราจะวนกลับมาเจอกันอีก
ถ้ามันใช่...สักวันเราจะวนกลับมาเจอกันอีก
เรามีความสุขกับการกินข้าวไข่เจียวมาตลอด จนกระทั้งวันหนึ่งมีคนเข้ามาบอกว่า ทำไมไม่ลองกินก๋วยเตี๋ยวดูบ้าง เราก็ลองกินสรุปมันก็อร่อยเหมือนกันและเมื่อคนๆนั้นหายไป มันทำให้เรารู้ว่าการกินข้าวไข่เจียวของเราเหมือนเดิมมันก็ดีอยู่แล้ว เพราะเราไม่ต้องคิดถึงใคร เหมือนเวลาที่เรากินก๋วยเตี๋ยว
เขาคือหนังสือเล่มโปรดของเรา และตอนนี้เรามีเขาเป็นเล่มสุดท้ายแล้วจริงๆ ขอย้อนเวลากลับไป ในตอนที่รู้สึกน้อยกว่านี้ได้มั้ย บางครั้งความสัมพันธ์นั้นมันจบลงด้วยคำถามมากมาย จนเราหาคำตอบอะไรไม่ได้ และเราทำได้แค่ท่องไว้ในใจว่า... ถ้ามันใช่ สักวันเราจะวนกลับมาเจอกันอีก บางครั้งความสัมพันธ์มันจบลงด้วยคำถามมากมายจนเราหาคำตอบไม่ได้และทำได้เพียงท่องไว้ในใจว่า...ถ้ามันใช่ สักวันเราจะวนกลับมาเจอกันอีก
สารบัญ : ถ้ามันใช่...สักวันเราจะวนกลับมาเจอกันอีก
- คำนำสำนักพิมพ์
- คำนำผู้เขียน
- Part 1:จากลา
- Part 1:ความรัก
- Part 1:ชีวิต
- Part 1:รู้สึก
รีวิวโดยผู้เขียน : ถ้ามันใช่...สักวันเราจะวนกลับมาเจอกันอีก
ขอโทษที่รักษาใครไว้ไม่ได้เลย เราเหมือนเป็นคนล้มเหลวในการสร้างความสัมพันธ์ ล้มเหลวในการมีปฏิสัมพันธ์กับคนอื่น ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมมันถึงพังไปหมด ไม่รู้ว่าเพราะอะไร เราตั้งคำถามกับตัวเองบ่อยมาก และบอกกับตัวเองซ้ำๆ ว่า ถ้าวันหนึ่งมันเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นอีก เราจะพอแล้วนะ แต่สุดท้ายเราก็หยุดมันไม่ได้สักที
บางครั้งความสัมพันธ์นั้นมันจบลงด้วยคำถามมากมาย จนเราหาคำตอบอะไรไม่ได้ และเราทำได้แค่ท่องไว้ในใจว่า...ถ้ามันใช่...สักวันเราจะวนกลับมาเจอกันอีก
ตุ๊ดเถื่อน
รีวิวโดยสำนักพิมพ์ : ถ้ามันใช่...สักวันเราจะวนกลับมาเจอกันอีก
ความสัมพันธ์ คือการพบเจอและจากลา ไม่จากกันในวันนี้ก็ต้องจากกันในสักวันหนึ่ง แต่ความหมายที่แท้จริงของความสัมพันธ์นั้น ก็ไม่ใช่เพียงการพบเจอหรือจากลาเท่านั้น เพราะเป็นเรื่องระหว่างทางที่อยู่ตรงกลางระหว่างสองคำนี้
ว่าในระหว่างนั้น เราสองคนสานสัมพันธ์กันยังไงและทั้งคู่ทำดีที่สุดแล้วหรือยัง หรือว่าเราทำดีที่สุดอยู่เพียงฝ่ายเดียว แต่อีกฝ่ายไม่ทำอะไรเลย ซึ่งถ้าหากมาถึงจุดนี้ เราคงต้องยอมปล่อยให้ความสัมพันธ์นั้นจบลง เพราะความสัมพันธ์ที่ดีต้องเกิดจากทั้งสองฝ่ายโต้ตอบกันไปมา ผลัดกันมอบสิ่งดีๆ ให้กันและกัน ผลัดกันดูดซับสิ่งแย่ๆ ให้กันและกัน
และถ้าหากวันไหนไม่เป็นเช่นนั้น ก็คงถึงเวลาที่ต้องบอกลา และทำได้เพียงภาวนาว่า ถ้ามันใช่...สักวันเราจะวนกลับมาเจอกันอีก
springbooks