รายละเอียด : อย่าด่าอินเดีย

อย่าด่าอินเดีย

ปฏิเสธไม่ได้ว่า เวลาพูดถึงประเทศอินเดีย คนส่วนใหญ่ยังมีทัศนคติที่ไม่ค่อยดีนัก บ้างคิดถึงแต่บังขายถั่วขายโรตี บ้างก็ว่าแขกตัวเหม็น บ้างมองว่ามีแต่ขอทาน ถนนหนทางสกปรก ชุลมุนวุ่นวาย ไม่น่าพิสมัย ไม่น่าไว้วางใจ น้ำเสียงเต็มไปด้วยถ้อยคำดูถูกเหยียดหยาม หารู้ไม่ว่า สำหรับคนที่เคยมาอินเดีย ไม่ว่าทำงาน เรียน ท่องเที่ยว หลายคนประทับใจจนต้องกลับไปอีก หลายคนกลับมาเขียนหนังสือขายจนติดอันดับเบสต์ เซลเลอร์ หลายคนหลงหลักปักฐานทำงานมั่นคง สร้างครอบครัวที่นั่นเลยด้วยซ้ำ เพราะพวกเขาได้สัมผัสอย่างใกล้ชิดและยาวนานพอ จนรู้ซึ้งว่า อินเดียที่ไปพบเจอมาด้วยตาตัวเองนั้นดีงามน่าประทับใจแค่ไหน ผู้คนเป็นมิตร อาหารอร่อย สถาปัตยกรรมเก่าแก่งดงามวิจิตร วัฒนธรรม ประเพณี ค่านิยม และเรื่องราวอันแปลกประหลาดในชีวิตประจำวันของคนอินเดียอื่นๆ อีกมากมาย มีสีสัน เปี่ยมด้วยเสน่ห์ ชวนให้ค้นหาและทำความเข้าใจ

ถ้าเปิดใจให้กว้าง เราจะเจอกับโลกใบใหม่ที่ไม่เคยเห็นมาก่อน และเชื่อว่าจะต้องทึ่งแน่นอน เรื่องราว ประสบการณ์ เกร็ดเล็กเกร็ดน้อยน่ารักๆ ที่ผู้เขียนพบเจอในชีวิตประจำวันตลอดหนึ่งปีเต็มใน "อย่าด่าอินเดีย" เล่มนี้ น่าจะมีประโยชน์ทำให้ทุกคนยิ้ม หัวเราะ และประทับใจได้ ถึงขั้นกระตุ้นให้เก็บกระเป๋าแบกเป้ จองตั๋วเครื่องบินเดินทางไปเที่ยวอินเดียกันมากขึ้น เหนืออื่นใด อยากให้คนไทยเปลี่ยนทัศนคติมองอินเดียในมุมมองใหม่ เพราะประเทศนี้มีดีกว่าที่คิด

สำนักพิมพ์แมวจร

สารบัญ : อย่าด่าอินเดีย

• ออกจากคอมฟอร์ต โซน
• มึงไปทำเหี้ยอะไรอินเดีย!
• แปลกหน้าในปูเน่
• วิมานห้องเช่า
• หนุ่มนักเรียนนอก
• มหรสพรอบบ้าน
• Good Horn, Good Brakes and Good Luck
• ลูกพี่ของผมชื่อสุชานต์
• อุบัติเหตุ

เนื้อหาปกหลัง : อย่าด่าอินเดีย

“ผมรู้สึกเป็นเกียรติที่เขาส่งต้นฉบับให้อ่าน เป็นเกียรติที่เขาขอคําปรึกษาและมอบหมายให้เป็นบรรณาธิการ ด้วยความจริงใจ ผมแทบไม่ต้องทําหน้าที่ใดเลย เพราะต้นทางมาดี คิดมาแล้ว ทํางานหนักมาแล้ว แม้พยายามจับผิด แต่ต้นฉบับของเขาหาตําหนิยาก จากนักข่าวนักหนังสือพิมพ์ วันนี้ อินทรชัย พาณิชกุล เป็นนักเขียนเต็มตัว นักเรียนหนุ่มที่มีใบหน้าเฉพาะ มีลายมือลายเซ็นเป็นของตัวเอง เป็นเสียงใหม่ที่แตกแขนงต่อยอดมาจากรากเหง้าโบราณ มีสปิริตสุภาพบุรุษแบบ อาจินต์ ปัญจพรรค์ แต่ไม่ใช่ มีความสวิงสวายอยากรู้อยากลองแบบ รงค์ วงษ์สวรรค์ แต่ไม่ใช่ มีความดิบเถื่อนแบบจิ๊กโก๋บางกอกบวกเคาบอยบ้านนอก แต่ก็ไม่ใช่ อินทรชัยเป็นอินทรชัย เท่านั้น” - วรพจน์ พันธุ์พงศ์