รายละเอียด : หลงเงาพิศวาส

หลงเงาพิศวาส

คำขาดของแม่

พิมานนั่งหน้าเครียด ก้มหน้าน้อยๆ ถอนหายใจหลายเฮือก เมื่อคุณหญิงมณียาผู้เป็นมารดาเรียกเขาให้มานั่งฟังท่านยื่นคำขาดด้วยสีหน้าเรียบตึง
“แกจะแต่งงานกับแม่นัฐชาก็ได้ แต่ฉันมีข้อแลกเปลี่ยน แกต้องยอมทำกิฟต์ ฉันหาผู้หญิงที่จะมาทำกิฟต์ได้แล้ว”
ลูกชายเงยมองหน้ามารดา คิ้วขมวดมุ่นทันที
“ทำไมต้องทำอย่างนั้นด้วยล่ะครับคุณแม่ ที่นัฐไม่อยากมีลูกตอนนี้เพราะเขาเป็นดาราดัง แต่อีกหน่อยเขาอาจเปลี่ยนใจก็ได้”
“นี่ตาพิ แกจะคิดยังไงก็เรื่องของแก ฉันไม่สน บอกตรงๆ ความคิดของแม่คนนี้มันใช้ไม่ได้ มีอย่างที่ไหนอยากมีผัวแต่เกลียดการมีลูก ไม่ชอบเด็ก กลัวเสียรูปร่าง ฉันฟังแล้วอยากจะกลั้นใจตาย ดาราฝรั่งมีลูกกันโครมๆ ไม่เห็นเขาจะแคร์หรือว่ากลัวเสียทรงตรงไหน และถ้าแต่งงานกันแล้วก็ไม่เห็นต้องเป็นดารา งานของเราก็ทำเข้าไปสิ ทุกวันนี้ฉันไม่เคยปลื้มที่จะได้ลูกสะใภ้เป็นดาราโป๊นมเข้านมออกหรอกนะ” คุณหญิงมณียาสะบัดเสียง ปรายตามองลูกชายนิดหนึ่งด้วยสีหน้าท่าทางวางปึ่ง
“มันจำเป็นมากเลยเหรอครับคุณแม่ แล้วใครล่ะครับ ที่จะมารับจ้างตั้งท้อง สงสัยคงจนตรอกมาก ถึงต้องรับจ้างทำอาชีพแปลกๆ แบบนี้”
ตติยาที่นั่งอ่านนิตยสารเงียบๆ ปรายตาค้อนพี่ชายแล้วรีบเอ่ยขึ้น
“คนที่รับจ้างตั้งท้องลูกพี่ชื่อทรายขวัญ เป็นเพื่อนของติเองค่ะ”
“ฉันเห็นเพื่อนแกแต่ละคนหน้าตาเห่ยๆ ทั้งนั้น ถ้าฉันจำเป็นต้องมีลูกสักคน ฉันก็อยากมีลูกหน้าตาดี เพราะฉันหน้าตาดี เข้าใจไหม”
น้องสาวค้อนควักอย่างหมั่นไส้
“เชอะ! หล่อตายละ ติจะบอกอะไรให้นะคะ ยายทรายน่ะสวยกว่าพี่นัฐของพี่ตั้งเยอะ หน้าตาดี ความรู้ดี ตระกูลดี และที่ดีที่สุดก็คือมารยาทค่ะ” น้องสาวเอ่ยกระแนะกระแหนในประโยคสุดท้าย เหมือนจะบอกเป็นนัยถึงมารยาทของแฟนสาวคนสวยของพี่ชาย
“อืม...งั้นก็แปลก เพราะถ้าเขาดีพร้อมอย่างที่แกว่า เขาจะมารับจ้างตั้งท้องทำไม พูดอะไรตลกสิ้นดี” คนเป็นพี่เอ่ยด้วยสีหน้ายิ้มเยาะ
“คนเราก็ต้องมีความจำเป็นกันบ้าง พ่อของยายทรายกู้แบงก์มาทำรีสอร์ตหลายสิบล้านแล้วเสียกะทันหัน ติสงสารเขาที่กำลังจะล้มละลาย พอดีได้ยินคุณแม่ปรารภเรื่องอยากมีหลานก็เลยชวนเขา”
พิมานปรายตามองน้องสาว ก่อนจะแลเลยไปที่มารดา แล้วเอ่ยกระแทกเสียงด้วยสีหน้าหยันๆ
“งั้นเหรอ...อยากทำอะไรกับนายพิมานก็เชิญเลย ทั้งคุณแม่ทั้งคุณน้องสาว ถ้าทำแล้วมีความสุขก็เชิญ และก็เลี้ยงกันเองนะครับ เพราะผมไม่ชอบเด็ก ยิ่งไม่นึกอยากมีห่วงมาผูกคอ เวลาไปไหนมาไหนแล้วมีเด็กๆ มาเกาะแข้งเกาะขา มันน่ารำคาญ!”
คุณหญิงมณียาหน้าคว่ำก่อนจะปรายตามองค้อนลูกชาย แล้วเอ่ยอย่างนึกเคือง
“ฉันก็ขอแค่นี้แหละ ขอหลานสักคนที่ฉันจะเลี้ยงไม่ให้โง่เง่าเหมือนพ่อของเขา และแกก็ไม่ต้องกลัว เพราะฉันจะไม่ให้หลานของฉันรู้ว่าเขามีพ่อ ฉันจะบอกว่าพ่อของเขาเป็นโรคจิตอยู่ในโรงพยาบาลบ้า!”
“คุณแม่! ผมทำอะไรผิด ผมก็ตามใจคุณแม่แล้วไงครับ จะให้ใครท้องสักกี่คนก็ย่อมได้ ทำไมคุณแม่ถึงโกรธผมขนาดนี้ ผมไม่เข้าใจ”
คุณหญิงแหวออกมาอย่างเหลืออด
“แกก็ไม่ได้ทำอะไรผิดหรอก! นอกจากแกกำลังจะประชดฉัน”
สีหน้าของลูกชายสลดลงนิดหนึ่ง
“ผมขอโทษครับ คือผมกลัวจะมีปัญหาทีหลัง ถ้าเกิดผู้หญิงคนนั้นจะมาถือสิทธิ์ว่าเขาเป็นเมียผม”
“ไม่มีทางค่ะพี่พิ เพราะยายทรายก็กลัวเหมือนกัน เขาไม่สนใจจะมาพบพี่ด้วยซ้ำ พอเขาคลอดแล้ว เราจะรับเด็กมาเลย พี่ก็ไม่ต้องเห็นเขา ดีไหมคะ”
“แล้วเขาจะไปอยู่ที่ไหน และถ้าเกิดเขาไปมีอะไรกับใคร เราไม่ต้องเอาลูกคนอื่นมาเลี้ยงหรือไง หัดคิดให้รอบคอบเสียบ้างสิยายติ ยายสมองขี้เลื่อย” เขาเถียงน้องสาวอย่างข้างๆ คูๆ ด้วยนึกโมโหมารดาและน้องสาว
“พี่พิพูดอะไรออกมาน่ะ น่าเกลียดมาก ยายทรายไม่ได้เป็นผู้หญิงประเภทมั่วเซ็กส์เสียหน่อย เขายังบริสุทธิ์อยู่ค่ะ”
และก่อนที่สองพี่น้องจะต่อปากต่อคำกันไปมากกว่านี้ คุณหญิงมณียาก็เอ่ยขัดขึ้น
“ถ้าแกกลัวและไม่เชื่อใจเขา ฉันอาจจะให้เขามาอยู่ที่เรือนรับรองหลังเล็กนั่น”
“แต่ยายทรายต้องไปดูแลเรื่องรีสอร์ตนะคะคุณแม่”
“ก็ช่วงแรกๆ ต้องอยู่ในความดูแลของหมอไม่ใช่เหรอ พอแน่ใจว่าท้องและไม่มีปัญหาอะไรแล้วถึงค่อยไป จากนั้นก็ไปๆ มาๆ ไม่น่าจะมีปัญหาอะไรไม่ใช่เหรอยายติ”
“ค่ะ...พี่หมอบอกว่าจะระดมทีมแพทย์ที่เชี่ยวชาญทางด้านนี้มาทำให้เลยค่ะ และเท่าที่ตรวจสุขภาพของยายทราย เขาก็แข็งแรงดีทุกอย่างค่ะคุณแม่”
“สรุปว่าเตรียมทุกอย่างไว้เรียบร้อยแล้วสินะครับ และผมก็ได้รู้เป็นคนสุดท้ายงั้นเหรอ” เขาเอ่ยเหมือนจะแดกดัน
คุณหญิงมณียารู้สึกขัดหูขัดตาในสีหน้าท่าทางของลูกชาย จึงเอ่ยอย่างหมั่นไส้
“แกนี่มันชอบพูดจาแดกดันเสียจริงๆ ติดนิสัยตลาดมาจากแม่ดาราของแกละสิ”
ลูกชายชักสีหน้าทันทีที่มารดาพูดพาดพิงถึงแฟนสาว ก่อนจะลุกขึ้นเอ่ยด้วยสีหน้าเย็นชา
“จะให้ทำยังไงก็บอกมาได้เลยครับ ผมพร้อมแล้ว จะได้จบๆ กันไปเสียที”
น้องสาวหยิบขวดเล็กๆ ใบหนึ่งขึ้นมาแล้วยื่นส่งให้พร้อมเอ่ยบอก
“นี่ค่ะ ขวดที่พี่หมอเตรียมไว้ให้สำหรับใส่สเปิร์ม พี่หมอบอกว่าต้องงดร่วมเพศสองวัน และถ้าได้สเปิร์มของพี่แล้ว ถึงค่อยนัดยายทรายให้มาที่โรงพยาบาล แค่นี้คงไม่ยุ่งยากใช่ไหมคะ”
ตติยาเอ่ยด้วยหางเสียงประชดเล็กน้อย ก่อนที่พิมานจะฉวยขวดใบนั้นจากมือน้องสาวแล้วเดินหน้าตึงออกไป
คุณหญิงค้อนตามหลังลูกชายอย่างหมั่นไส้แกมขัดเคืองใจ
“ฮึ! ตาต่ำนักลูกชายฉัน ที่คิดจะคว้านังดาวยั่วสวาทนั่นมาเป็นเมีย คงจะหลงมันไม่น้อย คนอื่นเขาเสียดายตาพิกันทั้งนั้น แต่ตาพิกลับโง่ไปหลงแม่นั่นจนหัวปักหัวปำ เขาว่าแม่คนนี้มีข่าวฉาวโฉ่ตั้งแต่ยังไม่เข้าวงการ แต่ต้นสังกัดพยายามปิดข่าว แม่ละหนักใจจริงๆ ที่พี่ชายแกจริงจังถึงขั้นจะแต่งงานแต่งการด้วย”
“ถึงตอนนี้ก็ยังมีข่าวอยู่ค่ะคุณแม่ แถมข่าวใหม่ยังแย่ยิ่งกว่าเก่าเข้าไปอีก แต่ติไม่อยากพูด เพราะพูดไปพี่พิก็ไม่เชื่ออยู่ดี”
“แล้วนี่จะให้แม่ไปสู่ขอ แต่เหมือนพ่อแม่เขาบอกให้เงียบๆ ก่อน ไม่อยากให้ใครรู้ เพราะว่ากำลังดัง เป็นแค่ตัวอิจฉาในละครมันจะเด่นดังแค่ไหนเชียว”
“แต่เขากำลังดังจริงๆ ค่ะคุณแม่ เล่นละครอยู่หลายเรื่อง หนังก็มีนะคะ แต่ละบทนี่สยิวกิ๋วทั้งนั้นเลยละค่ะ แถมในหนังบางเรื่องมีบทร่วมรักจนแก้มก้นเอย นมต้มเอย ออกมาทุกช็อต ก็อย่างว่าละค่ะ เขาหุ่นดี อวบอึ๋ม พี่พิถึงได้หลงนักหลงหนา ตอนนี้น้ำเชี่ยวใครก็ไปขวางไม่ได้หรอกค่ะคุณแม่”
“โอ๊ย...พอๆ ไม่ต้องบรรยายแล้ว ตาพินะตาพิ ไม่เคยนึกถึงหน้าแม่สักนิดว่าจะอายใครไหม แม่เป็นถึงกรรมการสมาคมวัฒนธรรมไทย พัฒนาสังคม ต่อต้านผู้หญิงนุ่งน้อยห่มน้อย แต่กลับได้ลูกสะใภ้ที่แทบจะแก้ผ้าเดิน ถ้าตาพิแต่งงานกับแม่คนนี้ละก็ แม่จะลาออกจากสมาคมทันที แม่อาย ขนาดคนในบ้านตัวเองยังพัฒนาไม่ได้ แล้วจะไปพัฒนาสังคมได้ยังไง พวกคุณหญิงคุณนายคงได้ค่อนขอดจนไม่รู้ว่าจะเอาหน้าไปไว้ไหน” คุณหญิงเอ่ยด้วยสีหน้าเบื่อหน่าย
ลูกสาวมองหน้ามารดาอย่างเห็นใจ “ทำไมคุณแม่ไม่พูดให้พี่พิฟังล่ะคะ”
“แม่พูดแค่ครั้งเดียวก็น่าจะรู้แล้ว นี่อะไร ไม่รู้เรื่องเลย เรียนจบปริญญาโทแท้ๆ และยังมาเถียงแม่ว่าเป็นอาชีพสุจริต แล้วแบบนี้จะให้แม่อธิบายอะไรอีกล่ะ”
“ผู้ชายเวลารักเวลาหลงก็เป็นอย่างนี้แหละค่ะคุณแม่ ติเห็นพวกเพื่อนๆ ที่แต่งงานบ่นกันทุกคน ติถึงไม่อยากแต่งงาน ผู้ชายส่วนมากก็แค่หลงรูป ไม่ค่อยดูที่ตัวตนหรือนิสัยใจคอที่แท้จริงหรอกค่ะ”
“แล้วตกลงตาอัศวินก็ไม่เข้าตาแกหรือไง แม่เห็นคบกับเขามาตั้งนานแล้ว”
“ก็คบๆ ไปอย่างนั้นแหละค่ะ แก้เหงา กันคนนินทาว่าติไร้เสน่ห์ไม่มีคนมาจีบ”
คนเป็นลูกเอ่ยด้วยรอยยิ้มน้อยๆ เหมือนจะขันคำพูดของตัวเอง แต่แก้มก็แดงเรื่อขึ้นนิดหนึ่ง

เนื้อหาปกหลัง : หลงเงาพิศวาส

พิมาน ทายาทคนโตแห่งปรีดาวัฒน์ หล่อ รวย ครบสูตรชายในฝัน
จึงเป็นที่ต้องตาต้องใจของเหล่าสาวน้อยสาวใหญ่ ไม่เว้นแม้แต่นัฐชา เซ็กซี่สตาร์ของเมืองไทย
สองหนุ่มสาวถูกใจกัน จนฝ่ายชายวาดฝันที่จะสร้างครอบครัว ทว่าครอบครัวของพิมานใช่ว่าจะถูกใจ
จึงนำไปสู่การจ้างตั้งท้อง โดยงานนนี้หวยไปลงที่ ทรายขวัญ ผู้ซึ่งงามพร้อมทั้งกายและใจ
แรกพบต่างฝ่ายต่างเขม่นกัน เพราะแม้ว่าหน้าตาจะงดงาม แต่ใช่ว่าจะอ่อนแอ เมื่อเขาหาเรื่องมา
เธอจึงพร้อมหาเรื่องกลับ! โต้กันไป หาเรื่องกันมา สุดท้ายวิวาทะกลับอาบไปด้วยน้ำผึ้งเดือนห้า
ที่คนรอบข้างล้วนอิจฉา!