รายละเอียด : วันวานสุดอาภัพ เล่ม 1 (LN)

วันวานสุดอาภัพ เล่ม 1 (LN)

มันเป็นเรื่องราวที่เกิดขึ้นเมื่อไหร่กันนะ...คิดว่า น่าจะผ่านไปสองปีได้แล้วมั้ง? ชื่อของผมคือ “วาซุ” เป็นเด็กหนุ่มผมดำที่อายุอานามเพิ่งแตะสิบห้าปีได้หมาดๆ รูปร่างไม่สูงไม่เตี้ย ไม่อ้วนไม่ผอม เป็นเด็กหนุ่มธรรมดาๆ ที่น่าจะหาได้ทั่วไป ผมอาศัยอยู่ในเมืองหลวงของราชอาณาจักรอิสคอร์ร่วมกับพ่อแม่ที่เป็นชาวเมืองสามัญชนและอัจฉริยะแสนน่ารัก ซึ่งอัจฉริยะแสนน่ารักที่ว่านี้ก็คือน้องสาวของผมที่อายุน้อยกว่าสองปีและได้รับคำชมจากผู้คนรอบตัวอยู่ตลอด เรื่องนี้ทำให้ผมกลายเป็นพี่ชายแสนธรรมดาที่มีดีแค่น้องสาวเก่งเท่านั้น แต่ว่า แม้แต่สามัญชนคนรากหญ้าอย่างผมก็ยังมีเพื่อนสมัยเด็กวัยเดียวกันที่ตัวเองรู้สึกภาคภูมิใจอยู่ด้วย

ชื่อของเพื่อนสมัยเด็กคนนี้ก็คือ “อาเรีย” นางมีเส้นผมสีทองที่ทอประกายเหมือนเส้นไหมสูงค่า ดวงตาสีฟ้าที่ทำให้รู้สึกถึงความอ่อนโยน ใบหน้างามได้รูปที่ยังหลงเหลือความงามของวัยดรุณแต่ก็สามารถเดาได้ไม่ยากว่าเมื่อเติบโตแล้วจะงดงามสักเพียงใด รูปร่างก็สมส่วน ส่วนนิสัย...ภายนอกจะเป็นคนที่ดูอ่อนโยนกับทุกคนโดยไม่มีแบ่งแยกรวมถึงยิ้มแย้มอยู่ตลอดเวลา จะมีก็แต่เวลาที่อยู่กับผมที่จะเปิดเผยมุมมืดออกมาบ้าง...เดี๋ยวนะ ขอไม่นินทาลับหลังก็แล้วกัน...ตอนอายุสิบสองปี ผมกับอาเรียได้สาบานอนาคตเอาไว้ร่วมกันเป็นคำสาบานที่บอกว่าเมื่ออายุได้สิบห้าปีที่ถือว่าเป็นผู้ใหญ่แล้วพวกเราจะแต่งงานกัน

ดูเหมือนความลับเรื่องนี้จะหลุดไปถึงหูน้องสาวผม...หลุดไปได้ยังไงล่ะเนี่ยแถมพอข่าวหลุดออกไป น้องสาวผมก็ดูจะอารมณ์บูดไปพักหนึ่ง จำได้เลยว่าตอนง้อน้องสาวนี่เหนื่อยแทบรากเลือด...โอ๊ะ ต้องเล่าเรื่องอาเรียสินะอาเรียถูกทางโบสถ์เลือกให้เป็น “สตรีศักดิ์สิทธิ์” ตอนอายุสิบสามปี และเพื่อออกไปปราบจอมมารที่ปรากฏตัวขึ้นในปีนั้น อาเรียได้ออกเดินทางร่วมกับผู้ที่ถูกเลือกให้เป็นผู้กล้าในลักษณะเดียวกันแบบไม่ค่อยเต็มใจ

ถ้าถามว่าเพราะอะไรถึงไม่ค่อยเต็มใจ ก็เพราะตัวอาเรียนั้นไม่อยากไปนั่นเองคงจะมีแต่ผมกระมังที่รู้ว่าอาเรียยอมไปเพราะทนเสียงกดดันจากพ่อแม่ตัวเองและพวกผู้ใหญ่ที่อยู่รอบตัวไม่ได้ เพราะเวลาอยู่ต่อหน้าคนอื่นอาเรียก็จะทำเพียงยิ้มหวานออกมาเหมือนทุกครั้งตัวผมในตอนนั้นมีความคิดว่าควรปล่อยอาเรียไปโดยไม่พูดอะไรเลยสักคำจริงๆ น่ะเหรอ ผมควรลงมือทำอะไรสักอย่างสิ......
ดังนั้นผมจึงหันหน้าไปทางแผ่นหลังของอาเรียที่กำลังจะเดินตามคนของโบสถ์ไปแล้วตะโกนดังลั่น
“ฉันก็จะไปด้วย!” อาเรียที่หันมาเพราะคำพูดของผมเผยรอยยิ้มเต็มใบหน้าออกมาด้วยความยินดี แต่พวกผู้ใหญ่ที่อยู่รอบๆ นี่สิ พวกเขาหันมามองผมด้วยสีหน้าเหนื่อยหน่ายใจ

จากนั้น มีเด็กหนุ่มคนหนึ่งเดินแหวกกลุ่มผู้ใหญ่ออกมา “สามัญชนอย่างแกคิดจะตามไปปราบจอมมารด้วยงั้นเหรอ?” เด็กหนุ่มคนนั้นมองผมด้วยสายตาที่เหมือนกำลังประเมินสินค้า เขามีเส้นผมสีทองเข้ม ใบหน้าก็ดูหล่อเหลาผิดกับไอ้หนุ่มหน้าจืดอย่างผม ผมจำได้ดีว่าพอเขายืนคู่กับอาเรียแล้วช่างดูงดงามเข้ากันเหมือนเจ้าชายกับเจ้าหญิงที่อยู่ในภาพวาดผมรู้ว่าจะยอมถอยแค่นี้ไม่ได้เด็ดขาด จึงตะโกนต่ออย่างเกรี้ยวกราด “สามัญชนแล้วยังไง! ฉันตัดสินใจแล้วว่าจะตามไปด้วย!” “ฮึ่ม......งั้นฉันขอทดสอบหน่อยแล้วกัน”

สารบัญ : วันวานสุดอาภัพ เล่ม 1 (LN)

• บทที่หนึ่ง การใช้ชีวิตบนเขามันลำบากยากแท้
• บทที่สอง ชื่อของความรู้สึกนั้นก็คือ "ริษยา"
• บทคั่น ชาโรน่า
• บทที่สาม บทบาทที่ "ราคะ" ได้รับคือตัวตลก
• บทคั่น ตาต้า
• บทแยก ระหว่างที่เจ้าตัวยังไม่รู้
• Epilogue
• บทพิเศษ "คุณราชามังกรคนนั้น ในเวลาต่อมา"