รายละเอียด : ซ่อนรักซ่อนรอยแค้น

ซ่อนรัก ซ่อนรอยแค้น เป็นเรื่องราวของสองผัวเมียที่ไม่เข้าใจกัน

“กินยาซะ!..ก่อนที่มารหัวขนจะเกิดมา..”
“คะ” เงยหน้าที่เต็มไปด้วยหยดน้ำผสมน้ำตามองเงาของชายหนุ่มในกระจกหน้าเคาน์เตอร์อ่างล้างหน้า ร่างกายของเขาสูงใหญ่ยืนเต็มประตู
“ยาคุมฉุกเฉินไง”เขายังยืนเป็นชีเปลือยมีเพียงกางเกงบ๊อกเซอร์แค่ตัวเดียว ดวงตาสีนิลเหลือบขึ้นลงสำรวจมองร่างบางเสื้อเชิ้ตสีขาวของเขากลายเป็นชุดกระโปรงของเธอไปโดยสิ้นเชิง
“คะ..ครั้งต่อไปคุณควรป้องกันด้วยตัวเองนะคะ” ดวงหน้าผ่าวร้อนอับอายพูดขอร้องเขาในสิ่งที่ทำให้ร่างกายของเธอบอบช้ำ นุสบาไม่กล้าที่จะหันหน้าไปมองเขาได้แต่เหลือบสายตามองห่อยาคุมที่อยู่ในมือของเขาผ่านทางกระจก เธอยิ้มทั้งที่หัวใจแตกละเอียดไม่มีชิ้นดี สมเพชตัวเอง นี่เขาคงวางแผนหาซื้อยาพวกนี้ไว้เพื่อเธอสินะ ถึงแม้เธอจะไม่อยากให้สิ่งมีชีวิตเกิดขึ้นในเวลาที่ร่างกายยังป่วยใกล้ตายแบบนี้ก็ตาม แต่เขาก็ไม่น่าที่จะทำร้ายจิตใจเธอถึงเพียงนี้เลย
“รู้สึกว่าตั้งแต่ได้เลื่อนตำแหน่งจากหมารับใช้มาเป็นนางบำเรอบนเตียงนี่ จะตีฝีปากขอนั่นขอนี่จากฉันเยอะจังนะ” มองร่างน้อยตั้งแต่หัวจนถึงปลายเท้าทุกตารางบนผิวบางช้ำเขียวเป็นจุดสีม่วงคล้ำไม่เว้นแม้แต่ปลายนิ้วเท้าของเธอ เขาเดินย่างสามขุมเข้าไปยืนมองร่างบางสะโพกสอบพิงขอบโต๊ะแล้วโยนถุงยาให้เจ้าหล่อน
“คุณเดช” น้ำตาคลอเจ็บร้าวกระหม่อมที่จะระเบิดนั้นไม่เท่ากับคำพูดดูถูกดูหมิ่น ใจของอัครเดชเปลี่ยนไปแล้วจริงอย่างที่เขาพูดเสมอ คำพูดหวานหูเกิดขึ้นจนทำให้เธอหลงใหลนั้นหายไปสิ้นเชิงเมื่อเขาหมดอารมณ์พิศวาสและกลับมาเป็นอสูรร้ายคนเดิมอยู่ดี เขาหมดรักเธอแล้วแค่การกระทำและคำพูดแค่นี่เธอก็รู้สึกได้
“จำไว้ นางบำเรออย่างเธอไม่เหมาะเป็นแม่ของลูกฉัน เพราะฉะนั้นก็รีบกินยาคุมซะ” หยิบห่อยาที่โยนไปเมื่อกี้มาถืออีกครั้ง อัครเดชแกะยาแก้อักเสบที่เขาบอกเธอว่าเป็นยาคุมออกจากแผงมาถือไว้แล้วยัดเม็ดยาใส่ในมือบาง
“ค่ะ” สุดที่จะหน่วงจุกเจ็บกับคำพูดเห็นแก่ตัวที่สุด คงจะเป็นแขไขสินะที่เหมาะเป็นแม่ของลูกเขา อยากจะถามเขาให้รู้แต่ก็ไม่กล้า เธอไม่อยากจะเจ็บเพราะคำตอบมันเห็นอยู่แล้ว มือของเธอสั่นระริกกำยาที่เขายัดเยียดให้ทานไว้แน่นไม่กล้ามองเพราะในใจคิดสับสน เธอสามารถที่จะกินยาพวกนี้ได้ไหมจะเป็นอันตรายต่ออาการที่เป็นอยู่นี้ไหม
“หรือจะให้ฉันป้อน” หัวใจดวงแกร่งอ่อนยวบเมื่อเหลือบสายตาเห็นช่วงขาเสลาตรงปลายเสื้อมีเลือดเปรอะเป็นจุดๆ นี่เขารุนแรงกับร่างเมียขนาดนี่เลยหรืออัครเดชสำรวจร่างช้ำเหมือนผักโดนน้ำร้อนลวก แต่อีกใจก็สับสนคิดเองว่าเขามีสิทธิ์ที่จะทำอะไรก็ได้กับเธอ เพราะเจ้าหล่อนก็ยังเป็นเมียถูกต้องตามกฎหมายทุกตารางนิ้วบนตัวเธอเป็นของเขาแม้กระทั่งชีวิต
“ไม่ค่ะ” เอียงใบหน้าที่มีน้ำตาเกาะแววตาสั่นไหวมองมือที่กำยานั้นไขว้หลังไว้
“มาฉันป้อน!” อัครเดชแสยะยิ้มมองเมียขนาดเฉาใกล้ตายยังทำท่าทางอวดเก่งหัวรั้นดื้อไม่ยอมกินยาทำตามคำสั่งของเขาอีก คนตัวโตยังยืนเอวกระแซะขอบโต๊ะ เขาหรี่ตามองเมียแล้วกระชากร่างบางให้เข้ามาปะทะแผ่นอกมือหนาแย่งยาจากมือบางและแกะเอายาอีกเม็ดออกมาใหม่ยัดใ