รายละเอียด : บ่วงล่อ บอดี้การ์ดจำเป็น

ชรัญดา ป้องปราบ ครูสอนศิลปะป้องกันตัว ถูกสั่งให้รับงานพิเศษ เป็น... ‘บอดี้การ์ดจำเป็น’  ให้กับ ‘ปรมารย์ปลาไหล’ ทายาทผู้ผลิตหม้อแปลงไฟฟ้าอันดับต้นของประเทศ  โภคิน สฤษดิ์ทรัพย์ไพศาล ได้โอกาสสานต่อความตั้งใจเดิม  เขายอมขุดทุก ลีลา ล่อลวง ให้ ‘บอดี้การ์ดจำเป็น’ ติดบ่วง ‘รัก’   ...โดยมีสองเฒ่าเจ้าเล่ห์เป็นกองหนุน...

ชรัญดาอยู่ในชุดสูททำงานแบบกางเกงสีเข้ม ยืนง่วนจัดเตรียมอาหารเช้าไว้ให้เจ้านาย เพื่อลงไปทำงานก่อนเขา เพราะตั้งแต่วันที่เขาได้เชยชมเธอเขาก็ชอบหาเศษหาเลยกับเธออยู่เรื่อย จนเธอแทบใจละลายอ่อนยวบไปกับการออดอ้อนของเขา
ทุกครั้งที่เธอปฏิเสธเขาจะหยุดการกระทำเล้าโลมเธอทันที ตีหน้าเศร้าสร้อยได้น่าหมั่นไส้พร่ำพรรณนาว่าเธอใจร้ายอย่างนั้น ใจแข็งอย่างนี้
‘ทำไมรัญถึงใจร้ายกับพี่นักล่ะ หืม...’
ชรัญดาที่ถูกเจ้าของอ้อมแขนแกร่งโอบประคองจากทางเบื้องหลังยืนมองท้องฟ้ามืดครึ้มยามค่ำคืน เห็นเพียงแสงไฟนีออนเบื้องล่างแข่งกันส่องแสงในยามราตรี บดบังแสงดาวจนมิดฟ้า
‘ใครกันแน่ที่ใจร้าย ชอบรังแกรัญอยู่เรื่อย จนรัญช้ำไปหมดแล้ว’ ดวงหน้ามนหันมาส่งค้อนให้คนทางเบื้องหลังที่ยืนส่งสายตาหวานฉ่ำมาให้จนเธอต้องเมินหลบเลยถูกมือใหญ่จับพลิกร่างหันหน้ามาเผชิญกับเขา ดวงหน้าคมเข้มแบบลูกครึ่งชะโงกหน้าจับจ้องวงหน้าสวยคมอย่างต้องการให้ทะลุเห็นถึงภายใน
‘รัญนี่ใจแข็งชะมัด ทุกครั้งที่พี่แตะต้องรัญ จูบรัญมันหมายถึงอะไรรู้รึเปล่า...’
ชรัญดาไม่เอ่ยปากถามหากแต่ส่งสายตากลมแป๋วเป็นคำถามแทน
‘พี่ต้องการรัญเพียงคนเดียวนับจากนี้ รู้ตัวรึเปล่ายัยปลาปิรัญย่า’ โภคินบอกกล่าวเสียงเข้มกร้าว ตอบแบบเลี่ยงๆ เขายังไม่อยากให้คนในอ้อมแขนรู้ความในใจเวลานี้ เดี๋ยวเจ้าตัวจะยิ่งได้ใจ นำมาเป็นข้ออ้างไม่ให้เขาแตะต้องเธอจนกว่าจะมี ‘วันนั้น’ ของเขาและเธอ เท่าที่เขายอมไม่ทำตามความต้องการ ยอมรับพียง จูบ ลูบคลำ นี่เขาก็จะลงแดงตายอยู่แล้ว ถ้าเกิดแม่เจ้าประคุณรู้ว่าเขาทั้งรักทั้งหลง มีหวังได้ใช้เป็นข้ออ้างขอให้รอไปก่อนเป็นแน่
‘รัญไม่เข้าใจค่ะ ไอ้ที่บอกว่าต้องการเนี่ย เฉพาะแค่เรื่องอย่างว่า หรือทั้งหมดที่ประกอบเป็นตัวรัญ’ ชรัญดาทำหน้าฉงนได้น่าหมั่นเขี้ยวนัก เลยถูกโภคินก้มลงมอบจุมพิตหวามหวานซอกซอนลากไล้ปลายลิ้นหยอกเอินกับลิ้นนุ่ม ดูดกลืนจนเธอแทบเข่าอ่อน ยืนไม่อยู่