รายละเอียด : ขุนศึกคู่บัลลังก์ 1-4 เล่ม (ชุด 4 เล่มจบ)

ขุนศึกคู่บัลลังก์ 1-4 เล่ม (ชุด 4 เล่มจบ)

ราชวงศ์ต้าเยี่ยนอันยิ่งใหญ่ หากแต่ปล่อยตำแหน่งรัชทายาทว่างเว้นนานถึง 22 ปี ครั้นแล้วหินก้อนเดียวก็สร้างวงน้ำนับพัน ฮ่องเต้ทรงมีรับสั่งภายหลังเสร็จสิ้นราชพิธีล่าสัตว์ จะมีการแต่งตั้งรัชทายาทแห่งต้าเยี่ยน! ภายในราชสำนักเกิดกระแสลมโหมซัดขึ้นอย่างฉับพลัน!

เว่ยชิง เด็กเลี้ยงม้าใจจวนอ๋องเคอได้พบพระโอรสเก้า ฉุนอวี้หวงเย่ ในระหว่างราชพิธีล่าสัตว์โดยไม่คาดฝัน และถูกองค์ชายเก้าพาตัวไปเป็นเด็กรับใช้เด็กชายท่าทางซื่อสัตย์ไร้เล่ห์เหลี่ยม อีกทั้งตัวเล็กและผ่ายผอมคนนี้มักแสดงความเฉลียวฉลาด มีไหวพริบ และจงรักภักดี ให้หวงเย่ได้ประหลาดใจอยู่บ่อยครั้ง หวงเย่จึงถือเอาเด็กชายเป็นประหนึ่งน้ำหล่อเลี้ยงหัวใจแห้งผากเย็นเยือกของตนโดยไม่รู้ตัว ความหมายของ นาย-บ่าว กษัตริย์-ขุนนาง เป็นเช่นไร หาใช่สิ่งที่เด็กชายตระหนักรู้ไม่ ในใจมีเพียงบุญคุณต้องทดแทน ครั้งเมื่อเว่ยชิงเติบใหญ่การเปลี่ยนแปลงชนิดพลิกฟ้าพลิกแผ่นดินจึงบังเกิด!

ศักราชใหม่แห่งต้าเยี่ยนเปิดม่าน แต่พยับเมฆกลับแผ่คลุมราชสำนัก พรรคพวกจ้าวฉกฉวยอำนาจหาประโยชน์ให้แก่ตนเอง ขุนนางตงฉินจำนวนไม่น้อยถูกกลั่นแกล้งใส่ร้ายตายตกตามกันไป เคอเว่ยชิงเป็นหมากตัวสำคัญที่สุดซึ่งหวงเย่วางไว้ในใจ หมากที่ใช้ในการชิงอำนาจซึ่งควรเป็นของตนเองคืนมา! ต่อให้เบื้องหลังคือหน้าผาสูงชันเยียบเย็น เว่ยชิงหาได้แกร็งเกรงไม่  "เขาไม่ใช่สิ่งของ และถึงเจ้าอยากได้ เราก็ไม่ให้!" ฝ่าบาท...ขอเพียงมีประโยคนี้ กระหม่อมก็พร้อมติดตามชั่วชีวิต แม้นตายก็ไม่เสียใจ

เนื้อหาปกหลัง : ขุนศึกคู่บัลลังก์ 1-4 เล่ม (ชุด 4 เล่มจบ)

ใครต่อใครต่างพูดว่าใจคนยากที่จะเข้าใจ โดยเฉพาะคนในวังหลวง ผู้ที่สนิทชิดเชื้อที่สุดก็คือศัตรูที่คิดไม่ถึงที่สุด! หวงเย่เชื่อมาตลอดว่าแม้คนทั้งใต้หล้าหักหลักเขา แต่เคอเว่ยชิงไม่มีทางทำเช่นนั้นเด็ดขาด แต่ปัจจุบันกลับถูกสองคนที่เชื่อใจที่สุดร่วมกันหักหลัง ความเจ็บปวดนี้ ความเกลียดนี้ไม่ฆ่าพวกเขาให้ตายก็ขจัดไปไม่ได้!

หากเลือกที่จะแก้แค้นย่อมต้องเดินบนเส้นทางซึ่งจองเวรต่อกันไม่รู้บ... "ข้าทำไม่ได้!" เคอเว่ยชิงหลั่งน้ำตาด้วยความรวดร้าวใจ เขาจะใช้ความเชื่อใจของหวงเย่ กองทัพของหวงเย่ไปทำร้ายหวงเย่ได้เยี่ยงไร?! ตัวการที่สร้างเรื่องทุกอย่างตายไปหมดแล้ว หวงเย่ต้องแบกความผิดซึ่งไม่ได้เป็นผู้ก่อกระนั้นหรือ หากเขาตายความแค้นทั้งหมดนี้สามารถพูดได้ว่าสลายไป ความตายของเขาถือว่าคุ้มค่า เพียงแต่...น่าสงครามลูกที่ยังไม่ออกมาลืมตาดูโลกคนนี้

มิตรภาพในวัยเด็กสลายไปดุจควันในอากาศ สายใยลึกซึ้งถักทอแน่นเหนียวแปรเปลี่ยนเป็นบาดแผลโชกเลือด "รู้หรือไม่ เหตุใจเราไม่ประหารชีวิตเจ้า เพราะเราว่าหัวใจของเจ้าซ่อนไว้ลึกมาก่อนจะขุดมันออกมา เราจะให้เจ้าตายง่ายๆ ไม่ได้"

ฉุนอวี๋หวงเย่ผู้กุมอำนาจทั่วทั้งใต้หล้าไม่เพียงกำชีวิตของคนในเผ่าเขาไว้ในมือ ยังกำหัวใจของเขาเอาไว้ด้วย ขณะที่โทษตายละเว้น โทษเป็นดำเนินอยู่ภายในวังหลังที่ซึ่งเต็มไปด้วยวังวนและเล่ห์กลอุบาย ลมลูกเล็กค่อยๆ ก่อตัวเป็นพายุใหญ่โถมซัดใส่เคอเว่ยชิง! "เจ้ามันใจอำมหิตนัก! ชั่วชีวิตนี้เราจะไม่ให้เจ้าได้พบชิงเอ๋อร์อีก!" เคอเว่ยชิงถูกเนรเทศออกจากวังหลวงด้วยข้อหาฆาตกรรมลูกของตัวเอง ทว่าโทษทัณฑ์ที่ได้รับนำนาเขาไปพบเบาะแส การสิ้นพระชนม์ของซุนไทเฮา