รายละเอียด : ใยรักจอมวายร้าย

ใยรักจอมวายร้าย E-Book

“ที่ผมอยากรู้คือ เรารู้จักกันก่อนมาก่อนหน้านี้อย่างนั้นใช่ไหม”
“คุณจำไม่ได้? แล้วฉันบอก คุณจะจำได้หรือไง”
“ผมรถคว่ำจนจำเวลาช่วงหนึ่งไม่ได้เลย
และก็มั่นใจด้วยว่าอาจเป็นตอนที่ได้รู้จักกับคุณ”
.
พิชชาอรยืนฟังจนเขาว่าจบ อดเบ้หน้าน้อยๆไม่ได้
“นิยายจัง”
“ผมไม่รู้ว่ายังจะนิยายมากพอไหม
ถ้าเด็กชายกตัญญ์จะเป็นลูกของผมด้วย”
.
คราวนี้พิชชาอรมองเขาอย่างเป็นเดือดเป็นแค้น
เมื่ออีกฝ่ายพูดถึงบุตรชายของเธอที่มีเขาเป็นคนร่วมสร้าง
ใจของเธอไม่เคยเต้นรัวเร็วขนาดนี้มาก่อน
รู้สึกเหมือนว่าร่างกายกำลังจะลุกเป็นไฟ
ด้วยโทสะที่ฝังแน่นในตัว บอกเขาด้วยเสียงเครียดๆ
.
“ตอนนี้ไม่สำคัญแล้วว่าเขาจะเป็นลูกของคุณหรือเปล่า”
ปุญญ์ขมวดคิ้วมุ่น กระชากเสียงถามอย่างไม่พอใจนัก
“ทำไม”
“เพราะฉันเคยติดต่อคุณไปแล้วเรื่องที่ฉันท้อง
แต่คุณ คุณ....” พูดถึงเหตุการณ์วันนั้นทีไร
อารมณ์ของเธอจะพรุ่งปรี้ดทันที
มันเต็มไปด้วยความกรุ่นโกรธ
เกลียดชังเขาอย่างที่สุด จนอยากจะ
อาเจียนออกมาเลยทีเดียว
.
“ผมทำไม”
“ฉันไม่อยากนึกถึงตอนที่คุณพูดลับหลังว่าฉันยังไงบ้างน่ะ
พูดอย่างไม่ใช่ลูกผู้ชาย!”
พิชชาอรเค้นเสียงว่าอย่างมีโมโห
จำได้มั่นว่าเขาบอกว่าผู้หญิงที่ผ่านมาก็แค่ทางผ่านของเขา
แล้วนี่มาตอแยกับเธอ แฟนสาวของเขาไม่รู้เรื่องหรือไร
ยิ่งคิดก็ยิ่งเดือด
.
“ผมต้องการลูก …และคุณต้องรับผิดชอบเรื่องนี้
ทั้งหมดฐานที่พรากเขามาจากผมที่เป็นพ่อแท้ๆ”
“ฝันไปเถอะ!”
“มันต้องเป็นฝันที่สนุกแน่พิชชาอร ถ้าในนั้นมีคุณรวมอยู่ด้วย!”
....................

“มีอะไรให้ช่วยครับ...คุณพิชชาอร”
“กตัญญ์อยู่ไหน”
“อือม์…” ปุญญ์ครางอย่างยวนๆ แล้วเบี่ยงหน้า
มองทางซ้ายทีทางขวาทีราวกับหาใคร
ทิ้งช่วงให้เธอลุ้นจนหัวใจจะขาดออกจากขั้วอยู่รอมร่อ
แล้วเขาถึงหันมาสบตาเธอบอกยิ้มๆ
.
“ลูกรออยู่ที่บ้าน”
“อุ๋มบอกว่าพามาที่นี่”
“ไม่มีนี่ หรือจะลองเดินหาดู”
เขาผายมือออกเชิญให้เธอสำรวจได้เต็มที่
พิชชาอรมองเขาอย่างเจ็บใจ เขาทำแบบนี้คงสนุกมากสินะ
แล้วน้ำในดวงตาหญิงสาวก็ค่อยๆรื้นขึ้นมาทันที
ลมหายใจของเธอติดๆขัดๆราวกับจะหายใจไม่ออก
ในวินาทีต่อจากนี้ แล้วเม้มกัดปากตนเองแน่น
จนรู้รสเลือดของคนเป็นแม่ซึ่งห่วงลูก
อย่างสุดจิตสุดใจ บอกเขาเสียงสั่น
“อย่าทำกับฉันแบบนี้ ขอร้องล่ะ”
ปุญญ์ยิ้มมุมปากหน่อยหนึ่งแล้วลุกขึ้นมานั่งเบียดกับเธอ
“ก็ได้ แต่คุณต้องช่วยอะไรผมสักเรื่อง”
อารมณ์ของพิชชาอรถูกกระชากออกทันที
เธอผงะหนีไม่ทันเมื่อเขายื่นหน้าเข้ามาหาจนชิด
“อะไรคะ” แล้วเอียงหลบเขาอีก
ใจเต้นขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูกเมื่อปุญญ์
ยังขยับเข้าใกล้กว่าเก่าเขาว่าอยู่ชิดใบหน้าของเธอ
“ช่วย…”
หญิงสาวยกมือขึ้นดันอกเขา
หลับตาปี๋ บอกอย่างคนขี้ระแวง
“อย่านะ”