รายละเอียด : คู่หมั้นของข้า สตรีใดอย่าริหมายปอง

คู่หมั้นของข้าสตรีใดอย่าริหมายปอง

แม่ทัพเซียวหยางได้รับความดีความชอบในการปกป้องชีวิตของฮ่องเต้ จึงขอพระราชทานสมรส
ให้ตนได้แต่งงานกับบุตรสาวตระกูลเนี่ย แต่ด้วยความเข้าใจผิดของไทเฮา จึงเลือกเนี่ยเซียน
บุตรสาวบุญธรรมคนรองตระกูลเนี่ยให้แต่งงานด้วย แทนที่จะเป็นเนี่ยเจินคนรักของเขา
ฮ่องเต้จึงให้แต่งงานกับทั้งสองพร้อมกัน เซียวหยางไม่ชอบเนี่ยเซียนและมองนางไม่ดีเพราะคิดว่า
นางรังแกเนี่ยเจินมาตลอด แต่เนี่ยเซียนก็ไม่สนใจว่าสามีจะไม่รักตนเอง นางมีความสุขกับการเขียน
หนังสือปกเหลืองโดยไม่มีใครรบกวน ที่สำคัญนางแอบจินตนาการแม่ทัพเซียวหยางกับกุนซือเฟิงอวี้
เป็นคู่จิ้นในหนังสือปกเหลือง และวางขายอย่างโด่งดังจนถึงกับมีการประมูลหนังสือ
แม้แต่เซวียฮองเฮาก็ยังชื่นชอบหนังสือของนาง

เซียวหยางเริ่มเห็นความดีของเนี่ยเซียนที่ช่วยเหลืองานของเขาหลายครั้ง จนถึงแม้จะรู้ว่านางเอาเขาไปเป็นต้นแบบเขียนหนังสือปกเหลืองขายก็โกรธไม่ลง แต่ก็ไม่สามารถทำให้นางเลิกสนใจเรื่องความรักระหว่างบุรุษเป็นกุลสตรีตามทำนองคลองธรรมได้ เนี่ยเจินหาโอกาสใส่ร้ายเนี่ยเซียนและยุยงให้แม่สามีเข้าใจผิดนางอยู่หลายครั้ง แต่นางสามารถรอดพ้นได้ทุกครั้ง โดยมีเซวียฮองเฮาและเซี่ยเหยียนเซิง น้องชายของฮองเฮาคอยช่วยเหลือ แม้กระทั่งถูกวางยาทำให้แท้งบุตรเพราะคิดว่าเนี่ยเซียนตั้งครรภ์ ทั้งที่นางไม่เคยมีความสัมพันธ์กับเซียวหยาง เนี่ยเซียนได้รับความไม่เป็นธรรมแม้นางจะช่วยเหลือและไม่ถือสาเรื่องต่างๆ ที่เกิดขึ้นมาครั้งแล้วครั้งเล่า จึงตัดสินใจกราบทูลขอหย่าขาดจากแม่ทัพ แม้ไทเฮาจะไม่อนุญาต เนี่ยเจินใส่ร้ายว่านางเป็นชู้กับคณิกาชายเป็นที่เสื่อมเสียจนแม่สามีเข้าวังกราบทูลฮ่องเต้ ไทเฮา และฮองเฮา หวังให้เนี่ยเซียนได้รับโทษ ไทเฮาจึงได้เข้าใจถึงสิ่งที่เนี่ยเซียนต้องเผชิญในจวนแม่ทัพและอนุญาตให้นางหย่ากับเขา พิสูจน์ความบริสุทธิ์ทุกข้อกล่าวหา และลงโทษผู้ที่ปรักปรำนางอย่างสาสม

เนื้อหาปกหลัง : คู่หมั้นของข้า สตรีใดอย่าริหมายปอง

"ถังถิงถิง" ...ถูกขนานนามว่าเรียบร้อยและอ่อนหวาน เป็นดั่งบุปผาน่าถนอมแห่งเมืองหลวง แต่แล้วกลับมีสตรีอื่นเข้ามาก่อกวนความสัมพันธ์ หมายลากคู่หมั้นของนางออกนอกลู่นอกทาง จะให้ร้องไห้ฟูมฟาย หลีกทางให้พวกเขารักกัน ยืนอวยพรอย่างจริงใจกระนั้นหรือ? ประทานโทษเถิด…มีแต่แม่ชีเท่านั้นจะทำได้! เห็นทีคงต้องงัดไม้เด็ดออกมาจัดการเสียแล้ว มารยาสาไถมา ก็จะมารยาสาไถกลับให้ดู อยากได้ของผู้อื่น คิดว่าผู้อื่นจะต้องให้ด้วยเช่นนั้นหรือ? คู่หมั้นของข้า สตรีใดอย่าริหมายปอง!