รายละเอียด : ลายแทงแผนที่นำทางชีวิต เล่ม 3 ตอน หยุด!...เดินสวนทางความมั่งคั่ง Step 4

การเดินทางของชีวิตมนุษย์เกิดมาตามหาอะไรอยู่กันแน่...เราเคยถามกับตัวเองบ้างหรือไม่

บทปณิทานอันแรงกล้า
โดยเจตจำนงอันบริสุทธิ์

จะไม่เคยมีใครเลยได้ความสุขมาก่อน
...ในโลกนี้...แน่นอน...
 ***พวกเราเคยมีอิสรภาพมานานมากแล้ว...นานมากที่สุด...พวกท่านเคยมีอิสรภาพจนเหลือล้น...จนมากเกินจนไม่มีที่สิ้นสุด...***
 กล่าวคือ เมื่อยุคสมัยก่อนเดิมการดำรงอยู่ของมนุษยชาติเคยใช้อิสระในการแย่งชิง เข่นฆ่า ล่าอาณาจักร เพื่อการได้อิสรภาพของกันและกันตามอำเภอใจ เพื่อให้อำนาจมีอำนาจ เพื่อให้ได้ศรัทธาจากมนุษย์ด้วยกันเอง ตั้งแต่ยุคโบราณ จนมาถึงยุคล่าอาณานิคม...โดยการให้อิสระกับในความ รัก โลภ โกรธ หลง ในร่างกาย ในจิตใจ ในความคิด ในสติปัญญา เพียงเพื่อตนเอง เพื่อเพียงสิ่งนั้น เท่านั้นมานาน...จนเหลือล้นไม่มีที่สิ้นสุด...
 พวกเราได้ถูกขังมานาน...มานานมากพอแล้ว...พวกท่านทั้งหลายได้ถูกขังมามากพอแล้ว...จากการต้องโดนขัง จากการเคยมีอิสรภาพจนเหลือล้น...จนมากเกินจนไม่มีที่สิ้นสุด...***
กล่าวคือ เมื่อครั้งที่มนุษย์ทั้งหลายนั้นได้กักขังตนเองจากความศรัทธา ความเชื่อ เพื่อให้อำนาจทางจิตวิญญาณและทางร่างกายทางด้านอารมณ์ ทางด้านความรู้สึก ทางด้านความคิด และทางด้านสติปัญญา ในลัทธิต่าง ๆ นานา มนุษย์ทั้งมวลได้ตัดสินใจละทั้งหน้าที่ของความเป็นมนุษย์ทั้งหลายเสียเอง เพียงเพื่อตัวเอง เพียงการละความมุ่งมั่น อดทน และพยายามเพื่อหยุดการทำหน้าที่ความเป็นมนุษย์นั้นในการพัฒนาตัวเองเพื่ออยู่รอดได้ โดยการทำลายตนเองเสียเท่านั้น โดยการกักขังตัวเองให้อยู่แต่ในโลกที่มืดมน มืดมากที่สุด...นานเท่าสุด จนหลงลืมเพียงเพื่อการละเลยหน้าที่
 แห่งไม้ต่อแห่งกาลเวลา ของตนเอง อยู่เสมอ...ไม่มีที่สิ้นสุด...
  เราขอเป็นคนธรรมดา…ที่ธรรมดา...ธรรมดาที่ตื่นขึ้นมาเพื่อทำหน้าที่ของคนธรรมดา...หน้าที่ของมนุษย์ธรรมดา...ที่มีรัก ชอบ เกลียด โกรธ มนุษย์ผู้ธรรมดาที่ต้องทำงานหาเช้ากินค่ำ...เหมือนกับมนุษย์ทั้งหลาย...มนุษย์ธรรมดาผู้มีพัฒนาได้แห่งอารมณ์ ผู้พัฒนามีได้แห่งความรู้สึก ผู้พัฒนามีได้แห่งความคิด ผู้พัฒนามีได้แห่งปัญญา เหมือนกันกับมนุษย์ทั้งมวลแล้ว และเราจะพาเพื่อนของเรานั้นรู้จัก การรู้ตื่น รู้นอน…รู้กิน…รู้อยู่...รู้สุข...รู้จักทุกข์...รู้จักดีใจ…รู้จักเสียใจ รู้จักให้และแบ่งปัน เพื่อรู้จักที่ไป ในการตื่น ในการนอน...แน่แท้ แน่นอน.
เราจะพาพวกเราได้เป็นอิสระแท้จริง
- โดยอิสระจากการ ถูกจองจำให้มีแต่อิสระทางกาย วาจา และจิตใจ
- โดยอิสระจากการ ถูกจองจำให้มีแต่อิสระทางด้านร่างกาย
- โดยอิสระจากการ ถูกจองจำให้มีแต่อิสระทางด้านจิตสำนึก คิดได้เพียงเพื่อตนเอง...จนลืมในหน้าที่ความเป็นมนุษยชาติชน
- โดยอิสระจากการ ถูกจองจำให้มีแต่อิสระทางด้านสติปัญญา รู้ชอบ เห็นชอบ แต่เพียงเพื่อตัวเอง

****
ด้วยกฎของ Step 4
ด้วยสรรพสิ่งล้วนเป็นไปตามเจตนาของสรรพสิ่ง