รายละเอียด : มนต์รักคืนใจ

มันคงเป็นความผูกพันของจิตวิญญาณ ที่ทำให้รมิตาเชื่อว่า สามีของเธอยังอยู่รอดอยู่ที่ใดสักแห่งบนโลกใบนี้

“บ้าจริง”
เขาร้อนไปหมดทั้งตัว เมื่อเจ้าหล่อนยังไม่ยอมหยุดการเคลื่อนไหว ลูบมือมายังแผงอกด้านหน้าแล้วหยอกล้อกับจุดที่ไวต่อความรู้สึกอย่างคนรู้จุดอ่อนทุกจุดในร่างกายของเขาเป็นอย่างดี...
ใช่สิ... หล่อนเป็นคนที่ได้ครอบครองเขาเพียงคนเดียวมานานนับหลายปี เหตุใดหล่อนถึงจะไม่รู้ ว่าแตะต้องตรงไหนบ้าง คนตรงหน้าถึงจะยอมศิโรราบ เปลี่ยนร่างจากเสือเป็นลูกแมวในอ้อมแขน
“มิตา...หยุดเดี๋ยวนี้” เสียงเรียกเขาเหมือนจะให้เข้มแข็ง แต่มันกลับไม่ขึงขังเท่าที่ใจคิดเลย ร่างกายของเขาตอบสนองอย่างประหลาดกับการเคลื่อนไหวของมือเล็กๆ เหมือนแก้วที่อัดแก๊สไว้ภายในกำลังใกล้จะระเบิด ทุกส่วนของร่างกาย ที่เต้นไปกับความพลิ้วไหว กลิ่นหอมอ่อนๆ ที่ติดอยู่กับกายสาว ยิ่งทำให้เขารู้สึกเหมือนดำดิ่งลงไปในห้วงเหว
“เมคเลิฟกันนะ”
หล่อนกระซิบเบาๆ ที่ข้างหู ออดอ้อนเหมือนแมวน้อยคลอเคลีย มือเรียวบางเคลื่อนต่ำลงไป ผ่านขนหน้าอกเส้นเล็กๆ... และลงไปต่ำกว่านั้นจนกระทั่งสัมผัสได้ถึงความแข็งแกร่งของบุรุษเพศ
“หยุด”
มือหนาเอื้อมมาคว้าแล้วบีบจนแน่นให้หล่อนหยุดการเคลื่อนไหว... เขาผลักหล่อนออกห่างเหมือนเป็นของร้อน หอบหายใจยามพูดเสียงเกรี้ยว
“หยุดใช้ตัวเข้าแลกเลย ผมไม่หลงกล”
“คุณ...”
“กลับไปเดี๋ยวนี้”
“ไม่กลับ...มิตาไม่กลับ”
ดวงตาสีนิลงามเอ่อรื้นเพราะความน้อยใจ เขาหยิบเสื้อที่พาดอยู่บนราวมาสวมอย่างลวกๆ เดินหนีเจ้าของร่างบางที่โผเข้ามากอดแนบขาประดุจว่ารังเกียจ
“คุณจะไปไหนคะ”
“ผมจะไปนอนที่อื่น... ไม่ต้องตามมา” เสียงเขาห้วนไม่มีเยื่อใย ดึงขาออกจากหล่อนแล้วเดินตรงไปที่ประตู รมิตาลุกขึ้นตาม
“คุณภู มิตาขอโทษ...คุณกลับมานอนข้างบนเถอะ มิตานอนข้างล่างก็ได้”
เพราะที่นอนด้านล่างที่เขาหอบผ้าหอบผ่อนลงมานั้นคือพื้นที่เพียงเล็กๆ หลังโต๊ะในออฟฟิศ เขาวางผ้าห่มและฟูกลงอย่างไม่อิหนังขังขอบ ทิ้งตัวลงนอนไม่วายทำตาดุใส่คนที่กำลังพุ่งเข้ามา
“มิตาขอโทษ มิตาจะไม่ทำอย่างนี้อีกแล้ว... มิตาจะไม่เริ่มก่อนถ้าคุณไม่ชอบ ไม่อยากได้ ให้มิตาไถ่โทษยังไงก็ได้อย่าทำแบบนี้เลย” น้ำตาหยดเล็กๆ ไหลลงมาบนพวงแก้มงาม หล่อนสะอื้น
“กลับขึ้นไปนอนข้างบนซะ...ผมจะนอนตรงนี้เอง”
“ไม่เอา มิตาไม่อยากให้คุณต้องลำบาก”
“ถ้างั้นคุณก็กลับไปนอนที่วิลล่า”
“ไม่...” หล่อนร้องไห้ ปาดน้ำตา “มิตาไม่อยากอยู่ห่างจากคุณ...ไม่อยากให้คุณทิ้งมิตาไปอีกแล้ว”