หน้าแรก
หนังสือ
การเมืองทัศนา ว่าด้วยการเมือง อำนาจ ศิลปะ

การเมืองทัศนา ว่าด้วยการเมือง อำนาจ ศิลปะ

Name: การเมืองทัศนา ว่าด้วยการเมือง อำนาจ ศิลปะ
Brand: สมมติ/Sommot
Price: 315 THB
Availability: OutOfStock

ผู้เขียน: ปัณฑิต จันทร์โรจนกิจ

สำนักพิมพ์: สมมติ/Sommot

หมวดหมู่: หนังสือบทความ สารคดี , หนังสือสารคดี

0 (0) เขียนรีวิว

ปกอ่อน

315.00 บาท

350.00 บาท ประหยัด 35.00 บาท (10.00 %)

จำนวนคะแนนที่ได้รับ 12 คะแนน

ว่าด้วยการเมือง อำนาจ ศิลปะ และการมองเห็น สู่ความหมายทางวัฒนธรรม < แสดงน้อยลง ว่าด้วยการเมือง อำนาจ ศิลปะ และการมองเห็น สู่ความหมายทางวัฒนธรรม

ส่วนลด:
ลด 10%
โปรโมชั่น:Naiin.com ช้อปหนังสือคุ้ม ลดแรง ต่อที่ 1 หนังสือลดเลย 10%

315.00 บาท

350.00 บาท

ประหยัด 35.00 บาท (10.00 %)

จำนวนคะแนนที่ได้รับ 12 คะแนน

จำนวน :

Out of Stock

ดูสาขาที่มีสินค้า

โปรโมชั่นพิเศษ:
- Naiin.com ช้อปหนังสือคุ้ม ลดแรง ต่อที่ 2 ลดเลยทันที 150 เมื่อซื้อครบ 1200.-

ดูสาขาที่มีสินค้า

จำนวนหน้า

304 หน้า

ประเภทสินค้า

Books

ขนาด

13.4 x 20.9 x 1.8 CM

น้ำหนัก

0.307 KG

บาร์โค้ด

9786165620383

รายละเอียด : การเมืองทัศนา ว่าด้วยการเมือง อำนาจ ศิลปะ

การเมืองทัศนาว่าด้วยการเมือง อำนาจ ศิลปะ

ศิลปะ การเมือง เศรษฐกิจ สังคม วัฒนธรรม เป็นก้อนผลึกที่มีพลวัตและสายสัมพันธ์เกาะเกี่ยว
กับชีวิตของคนทุกระดับชั้นอย่างไม่แยกจากกัน การกล่าวถึงรูปธรรม/นามธรรมปฏิบัติการทาง
ศิลปะใดๆ ไม่ว่าจะจากผู้คนชนสามัญหรือผู้คนชนชั้นนำของสังคม ย่อมชี้ให้เห็นถึงเงาร่างตัวตน อำนาจบางประการแนบชิดอยู่กับชิ้นงานนั้นๆ เสมอ นัยแห่งอารมณ์ความรู้สึก การรับรู้ที่ตกตะกอน
อยู่ในผลของปฏิบัติการทางศิลปะย่อมเป็นเครื่องชี้ให้เห็นถึงสิ่งแสดงที่นำเสนอออกมาสู่สัญลักษณ์ทางการเมืองไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง

-บางส่วนจาก คำนำ โดย ถนอม ชาภักดี-

ด้วยการเชื่อมโยงให้เห็นว่าศิลปะกับการเมืองสัมพันธ์กันอย่างไร การเมืองทัศนาได้ดึงคนเหล่านี้
กลับมายังพื้นดิน กลับมายังพื้นฐานของความเป็นศิลปะ คือความเป็นคนที่ยังต้องส้องเสพสัมพันธ์
ต่อกัน หากศิลปะไม่ได้ทำเพื่อสื่อสาระบางอย่าง ก็คงไม่รู้จะทำไปเพื่ออะไร หากการสื่อสารไม่ได้
เพื่อสนทนากับคนอื่น ก็คงไม่รู้ว่าจะสื่อสารไปเพื่ออะไร หากคนทำงานศิลปะยังคงต้องสื่อสารกับ
คนอื่นๆ กับสังคมรอบข้าง แล้วเขาจะหลุดออกไปจากสังคม หลุดออกไปจากอำนาจและการเมือง
ได้อย่างไร หากเป็นเช่นนั้นแล้ว ศิลปินก็จะคงกลายเป็นลูกฟักแขวนลอยอยู่ในอวกาศของความหลงตนเอง

-บางส่วนจาก คำนำ โดย ยุกติ มุกดาวิจิตร-