รายละเอียด : ลิขิตสวาท

“เราสองคนจะรักและเคียงคู่กันไปตลอด แม้พรหมลิขิตบังคับให้ต้องแยกห่าง ช่างโชคชะตามันเถอะ”

สายตาคมจ้องมองอย่างเจ้าเล่ห์ร่างแกร่งเดินเข้าประชิดตัวหญิงสาวถอยหลังหนีจนตัวติดกับผนัง อิงฟ้าอึกอักจะหนีแต่แขนแกร่งก็กั้นเอาไว้หญิงสาวมองเขาด้วยความหวั่นไหว ชายหนุ่มยิ้มมุมปากเบียดตัวเข้าใกล้มือหนาปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตออกเผยให้เห็นกายแกร่งกล้ามเนื้อเป็นมัดๆ
“ลองลูบดูสิ”เสียงทุ่มแหบพร่า มือหนาจับให้มือบางลูบไล้หน้าอกแกร่งไล้ลงไปจนถึงซิกแพค หญิงสาวหลับตามเพื่อจำสัมผัสที่เธอคุ้นเคยด้าน ชายหนุ่มหายใจไม่ทั่วท้องวาบหวิวกับมือนุ่มที่ลูบไล้ร่างกายเขา เสียงหอบหายใจอดกลั้นสายตาคมจ้องมองหน้าหวานเคลื่อนลงมายังริมฝีปากบาง อยากฉกจูบริมฝีปากชมพูอ่อนนั้นเหลือเกิน
“เป็นไงเหมือนของคนรักคุณไหม”
“เหมือน”หญิงสาวลืมตามามองใบคมหน้าคมเธอนิ่งไปสักพักก่อนจะตอบ และนั้นทำให้สีหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นเคร่งขรึมทันที
“มันก็ต้องเหมือนสิเพราะคนรักของคุณไม่มีอยู่จริง เขา ไม่มีตัวตน ไม่ว่าจะกลิ่นกายหรือร่างกายผมก็เหมือนเขาเพราะคุณเอาผมมาเป็นต้นแบบของคนรักมโนไง คุณรู้ว่าผมไม่มีทางมองผู้หญิงอย่างคุณ ก็เลยสร้างเรื่องเล่าโง่ๆบอกว่าผมเหมือนคนรักเพื่อที่จะหาเรื่องเข้าใกล้ผม”
“ฉันไม่ได้หาเรื่องเข้าหาคุณ และคนรักฉันเขาก็มีตัวตนจริงๆ”
“มีจริงแล้วอยู่ไหน ทำไมต้องมาตามหา แล้วโยงมั่วว่าคนอื่นเป็นผัวตัวเองโคตรน่ารังเกียจเลย”สายตาคมแข็งกร้าวมองหญิงสาวอย่างสะอิดสะเอียน
“ถ้าคุณไม่เชื่อแล้วทำแบบนี้ทำไม”สายตาหวานสั่นระริกน้ำตาคลอกับท่าทางที่เขาแสดงออกมา
“ทำให้รู้ไงว่าผมไม่ได้โง่ ให้คุณอ้างอะไรก็ได้ แล้วก็เลิกตามรังควานผมสักทีมันน่ารำคาญ”
“บอกกับฉันดีๆก็ได้ไม่เห็นต้องทำแบบนี้”อิงฟ้าฮึดสูดหายใจเข้าเก็บความอ่อนแอทั้งที่น้ำตาไหลลงแก้มเนียน
“แบบนี้แล้วทำไมคิดว่าผมอยากนอนกับคุณจริงๆสินะ”ใบหน้าคมยิ้มมุมปากแกล้งยื่นหน้าเข้ามาใกล้แล้วกระซิบข้างหูเธอ
“ฉันไม่น่าโง่ คิดว่าคุณเป็นเขาเลย คุณมันหยาบคายเกินกว่าจะเป็นผู้ชายดีๆแบบเขา”หญิงสาวเสียงสั่นน้ำตาไหลเป็นทาง มือบางผลักให้เขาออกแต่ชายหนุ่มไม่ยอมดันตัวเข้ามาใกล้จ้องหน้าไม่พอใจที่เธอต่อว่า
“มันดีมากขนาดนั้นแล้วทำไมถึงทิ้งคุณล่ะ ถ้ามันมีตัวตนจริงๆมันก็โคตรเลว”
“เขาเป็นคนดี เขาต้องมีเหตุผลอะไรสักอย่างถึงได้หายไป”
“เลิกหลอกตัวเองได้แล้ว”ภาคภูมิตะคอกใส่ไม่พอใจที่เธอยังปกป้องผู้ชายคนอื่นทั้งที่มันทำให้เธอต้องเสียใจ อิงฟ้าไม่อยากฟังสองมือปิดหูตัวเองไม่เชื่อที่เขาพูดเธอยังเถียงว่าไม่จริงทั้งน้ำตา ชายหนุ่มทนไม่ไหวดึงมือเธอออกทั้งสองมองตากัน
“ฉันรักเขา ถึงเขาจะไม่ดีฉันก็รักเขา”ใบหน้าหวานแดงกล่ำแก้มเนียนเปื้อนไปด้วยน้ำตา ชายหนุ่มเกิดความสงสารมือหนาลูบไล้เช็ดน้ำตาให้หญิงสาว
“ความรักมันไม่มีอยู่จริง  ตอนนี้คุณรักเขาแต่ถ้าเจอคนใหม่คุณก็จะลืมเขาและเปลี่ยนใจไปรักคนอื่น”สายตาคมเลื่อนมองที่ริมฝีปากบางแล้วประกบจูบเบาๆ อิงฟ้านิ่งอึ้งไม่คิดว่าเขาจะทำแบบนี้
“เห็นไหมเมื่อกี้คุณบอกรักเขาแต่พอผมจูบคุณก็เคลิ้มซะแล้ว”เขายิ้มเหยียดสายตาดูถูก ทำให้หญิงสาวอายที่ตัวเองเผลอใจ จึงผลักตัวเขาออกเพื่อจะหนีอ