รายละเอียด : เอิงเอย

รักมากแค่ไหน....ก็เจ็บมากเท่านั้น  เอิงเอย... ทนฟังเสียงของคนที่เธอรักต่อไปไม่ไหว   จึงซบลงที่ไหล่กว้างของเขาสองมือรวบที่เอวเขาเอาไว้เหมือนกลัวว่าเขาจะหายไป    เขาพยายามคลายมือเธอออกเพื่อคุยกัน  แต่ก็ต้องยอมแพ้ต่อความดื้อรั้นจึงปล่อยให้หน้าสวยซบแผ่นหลังกว้างอย่างนั้น    อ้อมแขนของเขาโอบร่างบอบบางเข้ามาแนบกับอกกว้าง “พี่หมอ...” เสียงของเอิงเอยที่เอ่ยออกมาแผ่วเบาและสั่นเทาอย่างคนไร้เรี่ยวแรง เอิงเอย...ห้ามหัวใจตัวเองไม่ให้รักพี่หมอทั้ง ๆที่รักอยู่เต็มหัวใจ เอิงเอยของพี่หมอจะทนอยู่ต่อไปโดยไม่มีพี่หมออยู่เคียงข้างได้อย่างไร พี่หมอคือลมหายใจของเอิงเอย  เอิงเอยทำได้ทุกอย่างเพื่อพี่หมอ  เอิงเอยรักพี่หมอยิ่งกว่าชีวิตของเอิงเอย...

เอิงเอย...หญิงสาวที่มีความรักมั่นคงกับพี่หมอเพียงคนเดียว  เมื่อความรักที่วาดฝันเอาไว้อย่างสวยงามได้พังลง เอิงเอยจะเดินต่อไปอย่างไร 
พี่หมอ...จะดูแลหัวใจดวงน้อยๆของเองเอยต่อไปได้ไหม  ในเมื่อเขาเห็นทุกอย่างด้วยตา ได้ยินทุกคำ  ความรักกับความเชื่อใจ  พี่หมอจะตัดสินใจอย่างไร

“พี่...พี่หมอว่าเราสองคนแยกกันอยู่สักพัก   พี่หมอรับไม่ได้จริง ๆ  น้องเอยที่พี่รักทำร้ายแม่ของพี่”
“ไม่ !!! น้องเอยไม่ไป  น้องเอยไม่แยกจากพี่หมอ”
เอิงเอยเข้าไปกอดที่ด้านหลังของคนรัก
“ปล่อย !!!  เอามือของน้องเอยออกจากตัวพี่ซะ”
เขาแกะมือเอิงเอยออก แต่เธอไม่ยอมออกไปง่าย ๆ
“ไม่ค่ะ !!! ”
“พี่หมอบอกอีกครั้งชัด ๆนะ   เราสองคนเลิกกันเถอะ  ฝืนอยู่ด้วยกันอีกต่อไปก็จะทำให้เรื่องราวมันใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ ”
“น้องเอยไม่เลิกกับพี่หมอ  ฮือ ๆ พี่หมออย่าทิ้งน้องเอยไปนะคะ  น้องเอยรักพี่หมอ ฮือ ๆ ”
“พี่...พี่หมอรักน้องเอยไม่ได้อีกแล้ว!  ออกไปจากชีวิตพี่หมอซะ!”

สำหรับเอิงเอย...พี่หมอคือทุกอย่างในชีวิต  เมื่อความรักที่วาดเอาไว้อย่างสวยงามได้พังลง  เอิงเอยต้องเจ็บปวด เสียใจเจียนตาย  ผู้หญิงตัวเล็กๆที่ต่อสู้เพียงลำพัง  ความรักหล่อหลอมหัวใจของเอิงเอยให้กลับมายืนได้อีกครั้ง   เอิงเอย...จะเดินต่อไปได้ยังไงเมื่อไม่มีพี่หมอ....
“ได้ค่ะ....แต่อย่าบอกกับใครว่าเราสองคนเคยเป็นอะไรกันมาก่อน  เพราะทุกอย่างระหว่างเราสองคนมันจบ... จบไปนานแล้ว”
“น้องเอย...”เขารู้แล้วว่าระหว่างเขากับน้องเอยไม่มีทางที่จะกลับมาเหมือนเดิมได้อีก
“น้องเอย ! เป็นลูกศิษย์ของอาจารย์ภูภูมิเท่านั้น !!! พี่หมอบอกทุกคนแค่นี้ก็พอแล้ว ”เสียงที่ผ่านออกมามันช่างบาดลึกลงในหัวใจทั้งของคนที่พูด  ทั้งของคนฟัง
“นี่คือสิ่งที่น้องเอยต้องการจริง ๆ ใช่ไหม ?  น้องเอยต้องการจบ... จบกับพี่หมอจริง ๆ น้องเอยต้องการแบบนี้ใช่ไหม ? ” เสียงพูดที่กระท่อนกระแท่นเพราะเขาไม่คิดว่าจะได้ยินคำนี้เร็วอย่างนี้  เขายังไม่ทันได้ตั้งตัว
“ใช่ !!! ”
 
ความรักของทั้งสองคนจะลงเอยอย่างไร ติดตามได้ใน ‘เอิงเอย’