รายละเอียด : สงครามกลางเมือง "กบฏแมนฮัตตัน"

สงครามกลางเมือง "กบฏแมนฮัตตัน"

ในช่วง 50 ปีที่ผ่านมา บทบาททางการเมืองไม่หวือหวาดำเนินไปอย่างเรียบๆ แต่ถ้าย้อนกลับขึ้นไปดูถึงสมัยการเปลี่ยนแปลงการปกครอง 2475 ก็มีบุคคลสำคัญเช่น หลวงธำรงนาวาสวัสดิ์ หลวงศุภชลาศัย ร.ต.สินทร์ กมลนาวิน ร.น.น.ต.หลวงสินธุสงครามชัย กลุ่มทหารเรือยังช่วยค้ำจุนรัฐบาลพระยาพหลพลพยุหเสนาในการปราบ "กบฏบวรเดช" ช่วยเหลือเหล่าเสรีไทยที่ลอบออกไปฝึกอาวุธที่อินเดียและกลับเข้ามาต่อสู้กับญี่ปุ่นในประเทศเมื่อครั้งสงครามมหาเอเซียบูรพา (สงครามโลกครั้งที่ 2) ช่วยเหลือ ดร.ปรีดี พนมยงค์ และรัฐบาลหลวงธำรงนาวาสวัสดิ์ แม้จะมีเรื่องกระทบกระทั่งกับทหารบกอยู่บ้าง แต่ก็ออมชอมประนีประนอมยุติข้อขัดแย้งซึ่งกันและกัน จนเมื่อจอมพลผิน ชุณหะวัณ เป็นหัวหน้าคณะรัฐประหารในเดือนพฤศจิกายน 2490 โค่นรัฐบาล พล.ร.ต.ถวัลย์ ธำรงนาวาสวัสดิ์ (หลวงธำรงนาวาสวัสดิ์) นั่นแหละ ความมึนตึงระหว่างทหารเรือกับทหารบกจึงเกิดขึ้น กลุ่มทหารเรือกลุ่มหนึ่งได้จัดตั้ง "คณะกู้ชาติ" ขึ้นมาก่อการรัฐประหารหวังโค่นล้มรัฐบาล จอมพล ป.พิบูลสงคราม ที่ได้รับการสนับสนุนจากคณะรัฐประหารจอมพลผินให้ดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรี และต่อไปนี้คือเรื่องราวของ "กบฏแมนฮัตตัน" ที่นำไปสู่สงครามกลางเมืองอีกครั้งหนึ่งของประเทศไทย

สารบัญ : สงครามกลางเมือง "กบฏแมนฮัตตัน"

• จอมพลผิน ชุณหะวัณ ก่อรัฐประหาร 2490
• เบื้องหลังการรัฐประหาร
• เชิญนายควงเป็นนายกรัฐมนตรี
• จี้รัฐบาล ควง อภัยวงศ์ ออก
• กลุ่มนายทหารไม่พอใจรัฐบาลทหาร
• กบฏวังหลวง การเปิดศึกครั้งแรกของทหารเรือ
• เบื้องลึกการทำรัฐประหารของ ดร.ปรีดี
• กวาดล้างศัตรูทางการเมือง ทะเลาะกันเอง
• เกิดคณะกู้ชาติ
• กบฎแมนฮัตตัน
• ฯลฯ

เนื้อหาปกหลัง : สงครามกลางเมือง "กบฏแมนฮัตตัน"

การรวบอำนาจเบ็ดเสร็จในการปกครองประเทศ
สร้างความไม่พอใจให้กับกลุ่มอำนาจอื่นๆ
ด้วยเหตุนี้จึงมักเกิดการรวมกลุ่มก่อการเปลี่ยนแปลงอยู่บ่อยๆ
และหากกระทำกการไม่สำเร็จ เหล่าผู้ก่อการนั้นก็จะกลายเป็น "กบฎ"

"กบฎแมนฮัตตัน" เป็นกบฎครั้งสำคัญในประวัติศาสตร์ไทยสมัยใหม่
ซึ่งบางคนเรียกว่าเป็น "สงครามกลางเมือง" ที่คนในชาติเดียวกัน
ต้องมารบราฆ่าฟันกันเอง...

ผลแห่งสงครามก่อให้กองทัพเรือถูกลดแสนยานุภาพลง
ถูกกำจัดกำลังคน ลดสถานที่ตั้งและสถานที่ฝึกปฏิบัติการ
ตลอดจนลดจำนวนอาวุธยุทโธปกรณ์ต่างๆ ลงอย่างมาก
ดังนั้นกองทัพบก กองทัพอากาศ และกรมตำรวจ จึงขยายแสนยานุภาพ
และเริ่มมีบทบาททางการเมืองอย่างเห็นได้ชัดนับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา