รายละเอียด : ยัยตัวร้ายกับคุณหมอหึงโหด

ออแกนเห็นเขากับหมอหญิงจูบกันในห้อง เข้าใจว่าพวกเขาคบกัน เธอจากไปด้วยน้ำตา 3 ปีจากนั้น เธอกลับมาอีกครั้ง เขาไม่มีทางปล่อยเธอไปจากเขาอีก รักและหึงโหดมาก เธอจะรอดจากเซ็กซ์ที่ร้อนแรงของเขาไปได้มั้ย

มานั่งเฝ้าเขาทุกวัน ทุกๆเจ็ดโมงเช้า กับอเมริกาโน่ร้อนของเขา......

"ห้านาทีแห่งความสุข คุณหมอขา เมื่อไหร่จะรู้ตัวสักทีนะ"

เธอ ที่จากเขาไปเรียนต่ออย่างกะทันหัน .......

"พิมพ์ เราต้องเลื่อนเวลาเดินทางเข้ามาเร็วขึ้น"

ก่อนวันเดินทาง เธอกลับไปพบว่าเขากับหมอหญิงคนนั้น จูบกันในห้อง.......

"ออแกน!!  เดี๋ยว!!  กลับมาก่อน........"

สามปีต่อมา เธอกลับมาเพราะข่าวร้ายว่าแม่เธอได้รับอุบัติเหตุที่น่าสงสัย ..........

"ออแกน!! ใช่คุณจริงๆด้วย คุณกลับมาแล้ว"

ไม่คิดว่าหมอรุตจะรุกเธอจนถึงขนาดรวบหัวรวบหาง ไม่ยอมปล่อยให้เธอมีโอกาสปฏิเสธ......

"เดี๋ยวก่อนค่ะ หมอรุต อย่า อ๊าา ไม่นะ คุยกันก่อน"

"ไม่ พรุ่งนี้ คุณจะไปธุระที่ไหน กับใคร ผมจะไปส่งเอง กลับกี่โมง ผมจะไปรับ"

"ไม่เป็นไรค่ะ ออแกนไปเองได้ อ๊าา ไม่นะ คุณหมอ อย่ารุนแรงสิคะ"

เขาจับเธอหันหลังกับอ่าง และกระแทกท่อนแกร่งนั้นเข้าไปทันทีจนเธอครางออกมา

"อ๊าา อ๊าา หมอรุต อ๊าาา คือ อ๊าาา อ๊าาา"

เขากระแทกเธอไม่หยุดจนเธอไม่สามารถพูดอะไรได้อีก เขาไม่อยากได้ยินอะไรแม้แต่คำเดียวที่จะบอกว่าเธอจะต้องไปหาคนอื่นนอกจากเขา ในเมื่อเขาเป็นแฟนเธอ เขาย่อมไม่อยากเห็นเธอไปกับคนอื่น เขาหมุนตัวเธอหันมา ทั้งๆ ที่ยังไม่แยกกายออกจากกัน

"ที่รัก คุณจะบอกว่า จะไปหาผู้ชายคนอื่นอีกงั้นเหรอ คุณคิดว่าผมจะยอมมั้ย หื้อ"

"ไม่ใช่นะคะ อุ๊ยย หมอรุต ฟังก่อนสิคะ คือ อ๊าาา คุณ ไม่ไหวแล้ว หมอคะ ได้โปรดเถอะ อ๊าา"

"คุณบอกผมก่อนสิ ว่าพรุ่งนี้คุณจะไม่ไปไหน"

"ไม่ได้ค่ะ ออแกนนัดพี่วุฒิไว้แล้ว อ๊าา คุณหมอ อ๊าาา อ๊าาา ไม่ คุณรุต ไม่นะ อ๊าาา....."

เธอเสร็จไปไม่รู้กี่ครั้งแล้วกับความร้อนแรงของหมอรุตในคืนนี้ ยิ่งอยู่ในอ่างนี้ เธอยิ่งไม่มีแรงต้านทานเขาเลย

คุณหมอ หึงโหดมากค่ะ!!!

"เดี๋ยวสิ ออแกน นี่คุณเป็นอะไรไป ทำไมอารมณ์รุนแรงแบบนี้ล่ะ คุณบอกผมก่อนสิ คุณอยากรู้อะไรผมก็จะบอก อย่าทำแบบนี้ มานั่งคุยกันดีๆ"

"คุณจะกลับดีๆ หรือจะให้ฉันโทรเรียกตำรวจ"

"ออแกน ผมไม่กลับ คุณก็ลองเรียกมาสิ ถ้าผมบอกว่าสามีภรรยาทะเลาะกัน ดูซิว่าจะมีใครกล้ายุ่งกับเรา แล้วคุณจะยังกล้าบอกพวกเขามั้ย ว่าเราเป็นอะไรกัน"

"คุณ!!"

เธอเดินหนีเข้าไปในห้อง เขารีบคว้าเธอเอาไว้ และอุ้มที่เอวเธอเข้าไปพร้อมกับปิดล็อกห้องนอนทันที ก่อนที่เธอจะขังเขาไว้ข้างนอกเหมือนเมื่อเช้าอีก

"ออแกน นี่คุณร้องไห้ทำไม ที่รัก เกิดอะไรขึ้น นี่คุณคุยอะไรแปลกๆกับเพื่อนคุณอีกแล้วใช่มั้ย"

เธอนั่งอยู่ปลายเตียงเบือนหน้าหนีเขา เขาจับตัวเธอมานั่งบนตักของเขา ทำให้เธอเห็นรอยลิปสติกนั่นชัดกว่าเดิม

"เอาล่ะ ว่ามา ถามมาได้เลย คุณอยากรู้อะไร ผมทำอะไรผิด ผมพร้อมแล้ว"

ออแกนดีดตัวลุกขึ้น ก่อนจะเดินไปมุมห้อง และชี้มาที่เขา

"กลิ่นน้ำหอมผู้หญิง รอยลิปสติกนั่น มายังไง คุณบอกว่าคุณไปทานข้าวกับแม่ แต่แม่คุณทิ้งรอยลิปสติกนั่นเอาไว้ด้วยเหรอ"