รายละเอียด : พิษรักร้าย

ชายหนุ่มขยับเข้าไปใกล้ แล้วทิ้งตัวลงนั่งข้างกาย เขามองไปยังนาฬิกา เลือกโทรศัพท์บอกมารดาของหล่อนว่าคืนนี้เขากับติชิลาจะกลับดึกสักหน่อย โกหกไปว่าอยู่งานเลี้ยงของเพื่อน เขารู้สึกผิดแต่ทำอย่างไรได้ในเมื่อวันนี้ติชิลาดื้อ มิหนำซ้ำสภาพแบบนี้อาจทำให้ตุลยาไม่สบายใจได้
“ติ๊ก เดี๋ยวเช็ดหน้าหน่อยนะจะได้ตาสว่าง” เขาหันไปหยิบผ้าเย็น ฉีกซองแล้วขยับชิดร่างงาม พอผ้าแตะแก้มหญิงสาวก็ปัดออก
“อะไร ไม่เอา!”
คนถูกปัดมือขมวดคิ้ว ทำเสียงไม่พอใจในลำคอก่อนบอก
“เช็ดหน้า จะได้กลับบ้าน ไม่รู้หรือไงว่าแม่เธอเป็นห่วง กลับดึกกว่านี้มีหวังถูกซักฟอกจนขาวซีด”
แต่ดูเหมือนคนดื้อจะไม่ยอมคล้อยตาม หล่อนยังคงปัดมือเขาออก แล้วเปลี่ยนเป็นกอดรัดเขาแทน
“ไม่! หยุดนะ” น้ำเสียงหวานดังอู้อี้ เพราะหล่อนซุกหน้าเข้าหาอกกว้าง ชายหนุ่มได้แต่ส่ายหน้า มือกำผ้าไว้อย่างนั้น จนในที่สุดเขายอมตามใจหล่อนอีกครั้ง
“ติ๊ก” เขาเขย่าร่างเล็กเบาๆ” พลางบอก “ไปอาบน้ำให้สดชื่นดีกว่าไหม”
ยังคงหาทางออกให้หล่อน แต่แม่เมรีขี้เมายังคงดื้อแพ่ง
“ไม่อาบ ขี้เกียจ อาบให้ทีสิ” พูดจบแม่เจ้าประคุณก็หัวเราะในลำคอ ทำให้คนฟังร้อนวูบแถวๆ โหนกแก้ม หล่อนอยากลองดีกับเขาหรือไง คิดว่าเมาแล้วจะทำอะไรก็ได้อย่างนั้นเรอะ!
“นี่! ถ้าไม่ลุกฉันปล้ำจริงด้วยนะติ๊ก” เขางัดมาตรการเด็ดขึ้นมาขู่ ทว่าติชิลากลับอมยิ้มน้อยๆ ราวกับต้องการยั่ว
“คุณไม่กล้าหรอก”
“ฮึ!” ชายหนุ่มทำเสียงหมั่นไส้ ก่อนจะขยับตัวลงเบียดร่างกับหล่อน คนเมาดูเหมือนจะชะงักไปนิด ตาที่ปิดอยู่เมื่อครู่ปรือเปิด แล้วสบตาคมเข้มที่มองหล่อนนิ่ง เขาเปิดเผยทุกความรู้สึกแก่หล่อน ในขณะที่หล่อนมองเขาอย่างมึนงง
“มองอะไร” คนเมาเอ่ยถาม
“ฉันจะปล้ำเธอน่ะสิ” เขาแยกเขี้ยวตอบ แต่แทนที่จะกลัวหญิงสาวกลับหัวเราะคิก
“แน่จริงปล้ำสิ แต่ปล้ำแล้วต้องรับผิดชอบรู้ไหม ต้องจัดงานแต่งงานใหญ่โต ห้ามมีอีหนูเก็บไว้ที่อื่น ถ้ามีฉันจะฆ่าคุณแล้วเฉือนไอ้นั่นไปให้เป็ดกิน อ๊ะ! ไม่สิ ไม่ฆ่า เอาแค่เฉือนไปให้เป็ดกินก็พอ...ทรมานดี”
เสียงนั้นแผ่วเบาลง แต่เสียงหัวเราะยังอยู่ ในขณะที่คนฟังนิ่งขึงไป ก่อนจะผ่อนลมหายใจยาว หล่อนไม่รู้ตัวว่าพูดอะไรออกมา เขาไม่กลัวหล่อนเฉือนน้องชายไปให้เป็ดตัวไหนกินทั้งนั้น เพราะสัญญากับตัวเองและทำมานานแล้วว่าจะมีหล่อนแค่คนเดียว
“พูดจริงเหรอ” เขาแกล้งถามขณะไซ้ปากกับซอกคอ คนตัวบางผินใบหน้าหนีและครางออกมาเบาๆ เมื่อชายหนุ่มจุดความสยิวขึ้นในกาย
“จริง” หญิงสาวดันหน้าเขาออก แต่ชายหนุ่มไม่หยุด
“จะทำอะไร”
“ปล้ำเธอไง แต่ถ้ายอมดีๆ จะไม่ปล้ำ”