รายละเอียด : เพลิงเสน่หา
‘เธอมันยัยกาฝาก ไปให้พ้นหน้าฉันเลย ยัยเด็กถูกทิ้ง! ยัยคนไม่มีพ่อ แม่’
‘ฮือ….อ้ายมีพ่อมีแม่!’
‘ไหนล่ะ พ่อแม่เธอ ยัยเด็กกำพร้า พ่อแม่ไม่รักถึงต้องมาให้แม่ฉันเลี้ยง’
‘ฮือ…อ้ายมีพ่อมีแม่ ฮือ….’
‘ยัยกาฝาก ยัยกาฝาก ยัยเดือนผี’
‘อ้ายไม่ใช่ ยัยเดือนผี ฮือ….คุณเพลิงชอบแกล้ง อ้ายไม่ชอบคุณเพลิง ฮือ….”
‘ฉันก็ไม่ชอบเดือนผีอย่างเธอ ไปให้พ้นบ้านฉันเลย ออกไป!’ อัคคีที่ตอนนั้นอายุสิบปียังเด็ก ผลักเดือนอ้ายจนล้มลงก้มพื้นหญ้า จากนั้นเขาก็ปัดตุ๊กตาลงพื้น
‘โอ๊ย! อ้ายเจ็บนะ’
‘สมน้ำหน้า เธอมันสมควรโดนแล้วยัยเด็กกาฝาก’
‘อ้ายไม่ชอบคุณเพลิง ฮือ…’
---------------------------------------------------------
“หัดทำตัวเจียมเนื้อเจียมตัวไว้บ้าง เธอมันก็แค่กาฝากที่แม่ฉันเก็บมาเลี้ยง”
“ค่ะฉันมากาฝาก คุณจะมายุ่งกับกาฝากอย่างฉันทำไมคะ ทำไมไม่ต่างคนต่างอยู่” เดือนอ้ายเก็บความน้อยใจไว้ไม่แสดงออกมาให้เขาเห็น ทำทีว่าเธอนั่นเข้มแข็งเขาจะพูดจะว่าอะไรก็ทำเป็นหูทวนลม ไม่สนใจเขา
“อย่าลืมสิว่าที่เธอมาอยู่ที่นี่ก็เพราะฉัน ค่าใช้จ่ายของเธอก็เป็นฉันที่ตัดสินใจ เธอไม่มีสิทธิ์จะมาทำเป็นปากดีกับฉันนะเดือนอ้าย”
“ถ้างั้นฉันก็ไม่เอาค่ะ ฉันจะไม่รับอะไรจากคุณเพลิงทั้งนั้น หลีกไปค่ะ” เดือนอ้ายดันคนตัวสูงออกไปให้พ้นทาง แต่กลับถูกเขาดึงแขนหมุนร่างเธอให้ไปชิดกับกำแพง และกักกันเธอให้อยู่ใต้อาณัติเขา
“คุณเพลิง! จะทำอะไร” เดือนอ้ายมองเขาเบิกตากว้างตกใจ
“ปากดีอย่างนี้ มันน่าลงโทษให้เข็ด ทีหลังจะได้ไม่กล้ามาปากดีถือดีกับฉันอีก” พูดจบอัคคีก็ก้มลงฉกจูบเธอทันที
ซื้อครบ 600 บาทขึ้นไป จัดส่งฟรีทั่วประเทศ
ติดต่อและร้องเรียน 02-4239999 กด 4
