รายละเอียด : คู่ชีวิต...คือเธอ

คู่ชีวิต...คือเธอ
หนึ่ง ปริทร ศิวะบริพัทธ์
เอื้อง เอื้องญาดา เอื้ออรุณ

‘เขา’ แต่งงานกับเธอเพราะเหตุผลบางอย่าง
ส่วน ‘เธอ’ แต่งงานกับเขาเพราะความจำเป็น
...แต่ใครจะรู้ว่าเหตุผลของเขากับความจำเป็นของเธอมันคือ 'ใจ'
ที่พาให้เขาและเธอมาเป็นคู่ชีวิตของกัน

ตัวอย่าง

“บัตรเครดิตมีวงเงินหนึ่งล้านบาท บัตรเอทีเอ็มนั่นก็มีเงินฝากอยู่ห้าแสนบาท”
“เงินเดือนละคะ?”เสียงใสเอ่ยถามหันไปเลิกคิ้วมองอีกฝ่ายใบหน้าเปื้อนยิ้ม “หนูเห็นในนิยายสามีจะโอนเงินให้ภรรยาใช้ทุกเดือน”
“เล่มนั้น?”ปริทรพยักหน้าไปที่หนังสือนิยายที่วางอยู่บนโต๊ะหัวเตียง เล่มที่เขาเห็นมันวางอยู่ข้างอีกฝ่ายตอนที่เปิดประตูเข้าห้องมา
“ค่ะ เล่มนั้น”
“เธออยากได้เท่าไหร่?”
“สักเดือนละหนึ่งแสน?...หนูคิดว่าคุณน่าจะรวยมาก ทั้งคฤหาสน์หลังใหญ่ ไหนจะรถที่จอดทิ้งไว้ไม่น้อยกว่าห้าคัน”
“มากไป ห้าหมื่นก็พอ”

...................................................................
"ทำไมไม่สู้"ปริทรเอ่ยขึ้นเสียงเรียบ สายตาคมมองนิ่งอยู่ที่ข้อมือเรียวเล็กของคนบนตัก
"คุณเคยบอก ว่าต่างคนต่างอยู่"
"ใช่"
"หนูอยู่ที่บ้าน...แต่คุณเล็กเธอมา"เอื้องญาดาไม่อยากพูดว่าปภินดาตั้งใจมาหาเรื่องเธอ เลยละไว้ให้อีกฝ่ายเข้าใจเอาเอง
"แล้ว?"
"เธอเป็นน้องสาวคุณ"
"ต่อให้ผู้หญิงคนนั้นเป็นเมียพ่อฉัน ก็ไม่มีเหตุผลที่เธอจะต้องยอม"ปริทรเอ่ยขึ้นเสียงเรียบ เปิดหลอดยานวดทาลงบนข้อมือเรียวเล็กอย่างอ่อนโยน
เอื้องญาดามองการกระทำของคนตัวโตด้วยหัวใจอิ่มเอม ก่อนจะเอ่ยขึ้นเสียงใส
"คุณอนุญาต"
"เรื่องอะไร?"ปริทรเอ่ยขึ้นเสียงเรียบ ก่อนจะปิดหลอดยาโยนไปไว้ที่โต๊ะหัวเตียงอย่างไม่ใส่ใจ
"ให้หนูป้องกันตัวจากน้องสาวคุณรวมทั้งแม่ของเธอด้วย"
"ฉันพูด?"
"ใช่ค่ะ คุณพูด"เอื้องญาดาพยักหน้าให้ร่างสูง ยิ้มใส่ดวงตาคมอย่างสดใส ก่อนจะยกมือเรียวขึ้นโอบรอบคอแกร่งเอาไว้ทันที
“ฮึ”ปริทรยกยิ้มอย่างพอใจ

...................................................................

"หนูอยากขยายรีสอร์ท"เอื้องญาดาเอ่ยขึ้นเสียงแผ่ว มือเรียวยกขึ้นลูบไล้อกแกร่งอย่างออดอ้อน
"จะขอทุน?"เอ่ยขึ้นเสียงเรียบ ขยับตัวลุกขึ้นนั่ง ไม่ลืมที่จะโอบประคองร่างบางไม่ให้ตกจากตักแกร่ง
เอื้องญาดาเองก็ยกมือขึ้นโอบรอบลำคอหนาเอาไว้ทันที ก่อนจะยิ้มให้อีกฝ่ายตาใส
"ขอทุนที่ไหนกันคะ หนูกำลังขอค่าสินสอดจากคุณหนึ่งขาต่างจาก คุณหนึ่งขาจำไม่ได้หรือไงตั้งแต่เราแต่งงานกันมา คุณหนึ่งขายังไม่ให้สินสอดหนูเลย"
"นั่นสินะ...แล้วเธอจะเรียกสินสอดตัวเองเท่าไหร่?"ปริทรถึงกับคิ้วกระตุก พยายามกลั้นยิ้มเอาไว้อย่างเต็มที่

...................................................................