รายละเอียด : ข้าถูกภรรยาเก็บได้จากในหุบเขา

ในหุบเขานี้ นอกจากข้าก็ไม่มีผู้ใดสามารถก้าวขาเข้ามาได้ ย่อมต้องเป็นข้าที่แบกท่านออกไป เพียงแต่ช่วยท่านข้ามีข้อแม้...

'เยว่ซินซิน' ถือวิสาสะวางปลายนิ้วบนข้อมือบุรุษเพื่อสัมผัสชีพจร ทันใดนั้นหว่างคิ้วนางก็ขมวดน้อยๆ
“ในร่างท่านยังมีพิษร้ายแรงอีกชนิดหนึ่งไหลเวียนอยู่ พิษดอกเฮยฉาข้าคุ้นเคยดี สามารถมอบยาลูกกลอนถอนพิษให้ท่านได้ ทว่าอีกพิษที่ติดตัวท่านแต่กำเนิดกลับซับซ้อนแก้ไม่ง่าย เกรงว่าต้องใช้เวลาสักหน่อย”

แผ่นหลังของ 'หยวนจื้อเซ่อจิน' ชาวาบ ใบหน้าเปลี่ยนเป็นแดงจัด เรื่องพิษร้ายแต่กำเนิดแม้แต่คนในครอบครัวเขาก็ไม่มีผู้ใดล่วงรู้ เพราะเพิ่งมาแสดงอาการตอนอายุสิบสี่ พิษบัดซบทำให้เขาที่เพิ่งแตกเนื้อหนุ่มถึงกับอับจนถ้อยคำ ยอมตายเสียดีกว่าต้องประกาศให้ผู้อื่นรู้ว่า
หยวนจื้อเซ่อจินน้อย ใช้! การ! ไม่! ได้!
ยิ่งคืนพระจันทร์เต็มดวงอาการจะกำเริบหนัก เขาจะหื่นอย่างแสนสาหัสประหนึ่งโดนรมด้วยธูปราคะ ใจอยากจะพุ่งไปหอนางโลมจับสตรีกดให้จมเตียงปลดปล่อยให้สาแก่ใจ ติดที่เจ้าน้องน้อยไม่ยอมผงกหัวขึ้นมา! ได้แต่ต้องกักขังทำร้ายตัวเองด้วยแม่นางทั้งห้าแล้วดื่มยาแรงให้หลับไป!

แล้วนี่ฟ้ากำลังจะถล่มหรือไร
ไยกลิ่นอ่อนจางสุดวาบหวามที่แผ่กำจายออกมาจากร่างนาง...
ปลุกระบบมังกรน้อยของเขาให้ตื่นตัว