รายละเอียด : หัวใจไม่ยอมให้ปล่อยวาง

“น้องม.4 ครับ คบกับพี่ม.6 ไหมครับ”

“น้องแพร” ทั้งๆ ที่เรียกน้องสาวไว้ แต่นพรุจกลับหันมาหาเพื่อนน้อง ผลักเหนือเมฆทีหนึ่ง “ไอ้เหนือมันชอบน้องแพร ชอบมานานแล้ว น้องแพรคบกับมันเถอะ”
 ม่านแพรจ้องใบหน้าของรุ่นพี่ม.6 แล้วเม้มปากสั่นๆ ไว้ สองแก้มคล้ายจะแต้มสีเรื่อจางๆ “พี่ชื่อเหนือหรือคะ”
 คนถูกถามลูบท้ายทอยแก้เก้อ “ใช่พี่ชื่อเหนือ เหนือเมฆ เหนือศิรานนท์”
 “พี่เหนือชอบแพรหรือคะ”
 เหนือเมฆโน้มตัวลง เว้นช่วงห่างระหว่างใบหน้าของตนและใบหน้าเล็กเท่าฝ่ามือของม่านแพร นัยน์ตาคมเข้มที่มองมานั้นดูมีเสน่ห์จับใจ “ชอบ ชอบมานานแล้ว”
 “ก็ได้ค่ะ ถ้าอย่างนั้นเรามาคบกัน”

*************************
ได้ยินพี่เตบอกว่า หลังจัดการเรื่องพ่อกับแม่เรียบร้อย เขาคงกลับไปเรียนต่อให้จบ หลังจากนั้นไม่รู้ว่าจะมีโอกาสกลับเมืองไทยอีกหรือไม่
ถ้าหากพี่เหนือไปได้ดี เธอก็พร้อมจะยินดีด้วย
แต่ว่าถึงแม้จะย้ำกับตัวเองหลายครั้งหลายหนว่าไม่เป็นไร...ไม่เป็นไร ทว่าพอเจอกันอีกครั้ง ผู้ชายคนนั้นก็ยังสามารถสั่นคลอนหัวใจของเธอได้อย่างง่ายดาย
ม่านแพรมองภาพตรงหน้า ยิ่งมองนานเท่าไหร่ภาพของเหนือเมฆที่ใช้ชีวิตคู่อยู่กับคนอื่นก็ยิ่งชัดเจนมากเท่านั้น
เขา...มีคนที่ชอบแล้ว เขาคบกับผู้หญิงคนอื่นมาเกือบปีแล้ว คำพูดของศายังคงก้องอยู่ในหู
เธอจึงได้แต่ขยับเท้าก้าวเดิน...เดินต่อไปเรื่อยๆ กระทั่งมองเห็นความเวิ้งว้างของเหวลึกเบื้องหน้าชัดเจนถึงได้ยิ้มมอง บางทีก็อยากรู้เหลือเกินว่า หากก้าวลงไปแล้ว ความเจ็บปวดทั้งหมดมันจะสูญสลายไปด้วยหรือไม่
*********************************

“แพรเป็นของพี่เหนือนะ...เป็นของพี่เหนือตั้งแต่คืนนั้น มาถึงวันนี้ก็ยังไม่เปลี่ยน...ไม่เคยเปลี่ยนเลยแม้แต่ครั้งเดียว”
 “แพร” เสียงลมหายใจของเหนือเมฆหอบกระชั้นขึ้น ลำแขนทั้งสองข้างรั้งร่างเล็กบางเข้ามาแนบชิดเนื้อกายส่วนหน้าทันที
 ม่านแพรเงยหน้ามองเขา อยากให้เขามองเห็นเข้าไปถึงส่วนลึกของใจเธอ อยากให้เขารู้ว่าเธอไม่เคยลืมเลือนเขาเลยแม้แต่ครั้งเดียว
 สายตาอ่อนหวาน ยั่วยวน แฝงไว้ด้วยความรักความคิดถึงนั้นทำให้เหนือเมฆขยับมือข้างหนึ่งไล้ลูบแก้มเธอ ก่อนจะวกลงมาลูบริมฝีปากบางนุ่มเบาๆ
 “พี่จูบแพรได้หรือไม่” เสียงกระซิบถามสั่นพร่าเหลือเกิน

ฝากผลงานของ Janya ด้วยนะคะ
ขอบคุณทุกการสนับสนุนค่ะ