รายละเอียด : ทวงแค้นข้ามกาลเวลา

"อิ่นหลง" นักฆ่ามือหนึ่งถูกสั่งฆ่าโดยคนที่รักที่สุด
นางภาวนาขอให้ได้มีโอกาสกลับมาเพื่อ "แก้แค้น"
สวรรค์ประทานโอกาสนั้นให้กับนางเพื่อกลับมาในร่างของ.....
"ไป๋ซูเม่ย" สตรีงดงามอันดับหนึ่งของหยางโจว บุตรท่านหมอหลวงไป๋เหลียน

โชคดีที่มีทั้งวิชายุทธ์ที่ติดกายมาจากชาติที่แล้ว
และยังมีความรู้ในวิชาแพทย์ของเจ้าของร่างเดิม

นางได้พบกับ "เว่ยเฟิงหรง" ที่ถูกตามฆ่าบนเขา
นางช่วยเขาไว้ และความสัมพันธ์ที่วุ่นวายนี้จึงได้เริ่มขึ้น

ผู้ที่ตามฆ่าเขาคือ "องค์ชายเสวียนอวี่" ผู้ที่นางเคยมอบทั้งชีวิตและหัวใจให้
แต่ในชาตินี้ นางเป็น "ไป๋ซูเม่ย"

"ข้าจะเข้าเมืองหลวง"
"เช่นนั้นก็ไปกับข้า"
"คุณชาย เราพบกันเพียงเท่านี้จะดีกว่า จากนี้ต่อไป ก็ต่างคนต่างไปเถิด"

"ซื่อจื่อแห่งหยางโจว" อย่าง "เว่ยเฟิงหรง" จะยอมปล่อยนางไปหรือไม่ในเมื่อในชาตินี้ ผู้ที่ถูกขนานนามว่ายอดสตรีอันดับหนึ่งผู้นี้คือว่าที่คู่หมั้นของเขา

“ข้าแพ้แล้วคุณชายเว่ย ขอบคุณที่ออมมือ”
“ดังนั้น..ข้าทำตามข้อตกลงได้แล้วใช่หรือไม่”
“ใช่ ว่าแต่ท่านจะขอสิ่งใดเจ้าคะ”
“เจ้าหลับตาก่อนสิ”
“เหตุใดต้อง….”
“ชู่วว….คนแพ้ไม่มีสิทธิ์ถามนะ”
นางหลับตาลงตามข้อตกลง แม้จะไม่เข้าใจว่าเขาจะทำสิ่งใดก็ตาม ไม่นานนางก็รู้สึกถึงบางอย่างที่มาสัมผัสที่แก้มของนางตามด้วยเสียงกระซิบที่แผ่วเบาของผู้ที่กำลังสูดลมหายใจจากแก้มของนางเข้าไปจนสุด
“ข้าเพียงแค่…ขอค่าสอนเพลงดาบเท่านั้นเอง”

เว่ยเฟิงหรงหันหลังมามองนางที่ยืนนิ่งอยู่บนเชิงเขา นางเองก็ยังคงมองมาที่เขาเช่นกัน สองคนที่สบตากันแม้ว่าจะไกลแต่เขาคิดไม่ผิด เขาเห็นว่านางกำลังยิ้มให้เขาอยู่เป็นแน่
“หากว่ามีวาสนา คงได้พบกันอีกในวันข้างหน้า ถ้าได้พบเจ้าอีกครั้งข้าจะไม่ยอมปล่อยเจ้าไปเหมือนดังเช่นวันนี้เป็นแน่”

เมื่อถึงเวลาล้างแค้น "อิ่นหลง" ในร่างของ "ไป๋ซูเม่ย"

“ฟิ้ว….ฟิ้ว…ฟิ้ว ๆๆ”
“อ๊ากกก!!! ลูกพี่ หูข้า!!…”
“อ๊าก!! ตะ…ตาของข้า ผู้ใดกัน!!”
“ผู้ใดกัน ช่างกล้าเหิมเกริมต่อต้านข้างั้นหรือ เผยตัวออกมา!!”
ไป๋ซูเม่ยเพียงแค่เดินกลับมาที่อาหยงอยู่และสลัดถั่วที่เหลือในมือไปทางจางอู่ เสื้อผ้าของเขาก็ฉีกขาดจนถูกถอดออกจนหมดเป็นที่น่าอับอายต่อหน้าชาวเมืองหลวงอีกทั้งดวงตาทั้งสองก็ถูกถั่วที่เหลือพุ่งเข้าไปอย่างตรงเป้าหมาย
จางอู่ล้มเสียงดังสนั่นท่ามกลางความสะใจของชาวบ้านโดยรอบที่ไม่มีผู้ใดสนใจจะช่วยพวกมันเลยสักคนอีกทั้งยังพากันโยนข้าวของและดึงเอาเงินที่ถูกเก็บไปคืนกลับมา
“นิ้วเท้าหายไปนิ้วหนึ่งแล้ว ดูสิว่าเจ้าจะทำเช่นไรเสวียนอวี่”

 “เจ้าอยากนอนพักสักหน่อยหรือไม่”
“ข้าอยากกลับไปอาบน้ำแล้ว”
“ข้ามีอยู่ที่หนึ่งหากเจ้าอยากแช่ตัวอาบน้ำสักหน่อย รับรองว่าไม่มีผู้ใดรบกวน”
“ที่ใดงั้นหรือ”
“น้ำตกด้านหลังนี่เอง แต่น้ำจะเย็นนิดหน่อย”

ไปติดตามเรื่องราวความรักระหว่างที่นางเอกของเราตามล้างแค้นศัตรู จะโหดเหี้ยม ดุเดือดและเร่าร้อนขนาดไหน ความหึงของพระเอกบอกได้เลยว่าไม่แพ้เรื่องอื่นจ้า