รายละเอียด : ปีศาจน้อยของแม่ทัพคลั่งรัก

เมื่อสงครามได้พรากคนที่รักของทั้งสองฝ่ายไป....

"เจียงลี่หลิน" บุตรสาวหมอเทวดาแห่งเมืองฉางที่ครอบครัวถูกพวกข้าศึกฆ่ายกครอบครัว เหลือเพียงแต่นางคนเดียว....

"เฉินจวินเซียว" ที่สูญเสียท่านลุงและอาจารย์คนแรกไปในการช่วยเหลือ "สกุลเจียง" ที่เคยมีพระคุณต่อสกุลเฉิน ในยามนั้นทั้งคู่ยังเด็ก เขาจึงเกลียดนางและเรียกนางว่า "ปีศาจน้อย" เพราะนางไม่ต่างกับฆาตรกรที่ฆ่าคนในครอบครัวเขาไป....

“ข้าเกลียดนาง!! นางทำให้ท่านลุงต้องตาย เหตุใดต้องให้นางอยู่ที่นี่!!”
“เซียวเอ๋อร์…นางจะเป็นน้องสาวของเจ้า รักกันเอาไว้”
“ไม่!! ข้าไม่มีทางมีน้องสาว นางคือปีศาจ!!”

..............................................................................

 
“มาทำอะไรที่นี่ยัยปีศาจน้อย”
เขาถามนางเมื่อเห็นว่าเด็กน้อยเดินมาตัวคนเดียวที่ลานฝึกด้านหลังจวนซึ่งเป็นสนามขี่ม้าในจวนสกุลเฉิน
“ท่านป้าให้ข้ามาตามท่านพี่ไปกินข้าวเจ้าค่ะ”
“ใครเป็นพี่เจ้า!! ข้าไม่มีน้องสาวอย่าได้เรียกขานข้าเช่นนั้นอีกเป็นอันขาด!!”

 
ผ่านเวลาไปกว่า 10 ปี...

"เจียงลี่หลิน" เติบโตที่ชิงโจวเป็นสาวงามที่บุรุษใดก็ต้องการเป็นคู่ครอง....
"เฉินจวินเซียว" ถูกส่งไปที่แดนเหนือตั้งแต่เด็กเพราะเรื่องทะเลาะรุนแรงที่เกิดขึ้น เขากลับมาชิโจวพร้อมกับตำแหน่งที่ฮ่องเต้ประทานให้ "แม่ทัพพิทักษ์แดนเหนือ"

 
เมื่อทั้งคู่กลับมาพบกันอีกครั้ง....

“สิบปีแล้วปีศาจน้อย ข้าชดใช้ให้เจ้าโดยถูกส่งมาอยู่แดนไกลนานถึงสิบปีเชียวนะ จากนี้ถึงคราวข้า...แก้แค้นเจ้าบ้างแล้ว”
“นางงดงามจนได้สมญานามว่าธิดาบุปผาเซียน มีชายหนุ่มหลายคนเตรียมมอบของขวัญให้นางในวันทำพิธี…”
“ต่อให้เจ้างดงามเพียงใดเจ้าก็ยังคงเป็นปีศาจน้อยของข้าอยู่ดี ข้าปล่อยให้เจ้าเสพสุขในจวนสกุลเฉินมานานกว่าสิบปีแล้ว ได้เวลาที่เจ้าจะต้องชดใช้คืนข้าบ้างแล้วปีศาจน้อย”
เหตุการณ์ที่พบเจอในวัยเด็กยังคงเป็นความแค้นที่ฝังใจสำหรับเฉินจวินเซียว

แต่เมื่อพบหน้านางอีกครั้ง ความรู้สึกเขากลับเปลี่ยนไป....

“กรี๊ด!!”
“เจ้า!!”
“ออกไปนะ เจ้าเป็นใครกันเหตุใดจึงได้เข้ามาในห้องอาบน้ำของข้า ออกไปนะ!!”
“ปีศาจน้อย นี่ข้าเอง!!”
“ขออภัยเจ้าค่ะ ข้าไม่ทราบว่าจะมีคนเข้ามาใน…. ในนี้ท่านรีบสวมชุดก่อนเถอะเจ้าค่ะข้าจะออกไปรอข้างนอก”
“เจ้าบอกว่าที่นี่…คือห้องอาบน้ำของเจ้างั้นหรือ”
“ข้า!!…. ขออภัยท่านแม่ทัพ ระ เรื่องนี้…ทะ ท่านป้าเห็นว่าข้าควรจะแยกห้องอาบน้ำส่วนตัว ก็เลย..สะ สร้างห้องอาบน้ำให้ข้าไว้ที่นี่แต่ข้าไม่คิดว่าท่านแม่ทัพจะเข้ามา ขออภัยเจ้าค่ะ ข้าจะกลับไปใช้…”
“เดี๋ยว!!”
“ในเมื่อเจ้าบอกว่าเป็นห้องอาบน้ำของเจ้า เช่นนั้นข้าก็ต้องขออภัยที่เข้ามาโดยมิได้รับอนุญาต”
“มะ ไม่เป็นไรเจ้าค่ะ ทะ ที่นี่เป็น.... จวนของท่านดังนั้น…”
“หือ เจ้าว่าอะไรนะข้าไม่ได้ยินเลย”
“ปีศาจน้อย นี่เจ้ากำลังยั่วยวนข้าอยู่งั้นหรือ”