รายละเอียด : นลัทมัทนา

เมี่ยงกุหลาบอร่อยล้ำรสดี
ยำมาลีกลมกล่อมหอมหนักหนา
ตากแดดเด็ดกลีบแห้งต้มน้ำชา
เป็นอาหารเป็นทั้งยาสารพัน

เจ้าดอกอ่านคำกลอนที่มีภาพประกอบ ก่อนจะก้มมองหนามที่แทงผิวด้านๆ ของไอ้โหดไม่เข้าด้วยซ้ำแล้วถอนหายใจ พอจะนึกภาพตัวเอง เป็นเมี่ยง
เป็นยำ เป็นน้ำชาออก แผนที่จะว่าจะอาศัยช่วงนลัทภพเผลอแล้วแอบเชือด คงต้องพักไว้ก่อน ไปแทรกรากลงดินนอนแล้วพรุ่งนี้ค่อยว่ากันใหม่ ทว่าปากก็อดพึมพำนินทาไม่ได้
“ยักษ์ประสาอะไร กินพืช กินต้นไม้ดอกไม้ใบหญ้า นี่ถ้าบอกว่าควายก็จะไม่...”

ใบสีเขียวเข้มสั่นระริกรับรู้อุณหภูมิด้านหลังที่ลดฮวบฮาบผิดปกติ “ ก็จะไม่เชื่อเลย ไม่เชื้อไม่เชื่อ ไม่เชื่อแน่นอน”

ดอกน้อยได้ยินเสียงขึ้นจมูกดังหึ ก่อนฝีเท้าหนักๆ เดินย่ำผ่านมา และขณะที่นึกว่าอีกฝ่ายผ่านไป เจ้าดอกน้อยปากไวก็กระซิบเบาหวิว “ ไม่เชื่อเด็ดขาดว่าไม่ใช่”

“ ได้ยิน”