รายละเอียด : ลิขิตรักบุปผาข้ามกาล เล่ม 2

--ตัวอย่าง--
"วันนี้ข้าอารมณ์ดี เจ้ามีเรื่องอะไรก็เชิญถามมา"
หลี่ซูเมิ่งอยากได้ข่าวสำคัญจึงยื่นตัวเข้าไปพิงโต๊ะขยับหน้าเข้าไปใกล้ถามเสียงเบาว่า "แคว้นเยี่ยนจะมีสงครามหรือเจ้าคะ"
รุ่ยอ๋องเห็นหญิงสาวขยับเข้ามาจึงเอนตัวเข้าไปใกล้จนใบหน้าห่างกันเพียงคืบเท่านั้น น้ำเสียงทุ้มต่ำเย้ายวนใจเป็นพิเศษโดยไม่รู้ตัว
"ข้าจำเป็นต้องบอกเจ้าด้วยหรือ"
"เยี่ยน มู่ หยาง!!!"
หลี่ซูเมิ่งดึงตัวกลับคืนแผดร้องเสียงดังด้วยความโมโห
รุ่ยอ๋องเห็นหญิงสาวโมโหและกล้าเรียกชื่อจริงของตัวเอง นอกจากจะไม่โกรธยังเท้าคางมองคนตัวเล็กด้วยความสนอกสนใจ ดวงตาพญาอินทรีเลิกขึ้นเล็กน้อย "คุณหนูรองตระกูลหลี่ กล้าเรียกชื่อเต็มของอ๋องอย่างข้าแล้วหรือ"
เหมือนหลี่ซูเมิ่งจะเพิ่งรู้ตัวเช่นกันจึงหัวเราะเสียงแห้ง "ลืมตัว แค่ลืมตัวไปครู่หนึ่งเพคะ"
"เรียกชื่อของข้าได้คล่องเชียว เจ้าลืมตัวได้......น่าสนใจมาก......" หากเป็นคนอื่นเรียกชื่อเขา เยี่ยนมู่หยางย่อมไม่พอใจแน่นอน แต่พอนางเรียกชื่อเขานอกจากจะไม่โกรธแล้วในใจยังชื่นชอบเป็นอย่างมาก
หลี่ซูเมิ่งรีบเปลี่ยนเรื่อง "สรุปแล้วแคว้นเยี่ยนจะมีสงครามจริงหรือไม่เจ้าคะ"
"เจ้าดูเหมือนจะสนใจเรื่องสงครามของแคว้นเยี่ยนมากนะ"
"สำนักคุ้มภัยเมิ่งอิงต้องเตรียมแผนรับมือทุกสถานการณ์เจ้าค่ะ" หลี่ซูเมิ่งตอบอย่างรวดเร็ว
"ดูเหมือน สงครามจะไม่ค่อยเกี่ยวกับสำนักคุ้มภัยสักเท่าไหร่"
"เตรียมตัวเจ้าค่ะ เขาเรียกว่าเตรียมตัว" ในใจหญิงสาวอยากจะง้างปากของรุ่ยอ๋องจนฉีกขาดเหลือเกิน แค่พยักหน้าบอกว่าจะเกิดสงคราม หรือส่ายหน้าบอกว่าข่าวลือก็พอแล้วไม่ใช่หรือ
นางใกล้จะควบคุมอารมณ์ของตัวเองไม่ได้แล้วนะ
เยี่ยนมู่หยางรู้ว่าตัวเองควรหยุดเล่นในเวลาที่พอเหมาะ หากเขายังแหย่นางอีก เขาเชื่อว่าต่อให้มีตำแหน่งอ๋อง ผู้หญิงคนนี้ต้องกล้ากระโจนเข้ามากัดคอเขาแน่นอน
"เป็นข่าวลือ..." เสียงกลั้วหัวเราะยอมตอบคำถามในที่สุด
หลี่ซูเมิ่งได้รับคำตอบที่ต้องการก็รีบถามอย่างรวดเร็ว "หากเป็นข่าวลือ แล้วเหตุใดราคาข้าวสารขาว ข้างฟ่างและธัญพืชจึงแพงขึ้นเจ้าคะ"
"ดูเหมือนว่า...คุณหนูรองจะสนใจการค้ามากทีเดียว..." วันนี้เขาเพิ่งสังเกตว่านางชอบการค้ามากขนาดนี้
หลี่ซูเมิ่งแก้ตัว "โรงเตี๊ยมจงเยี่ยนต้องซื้อวัตถุดิบ ข้าก็ต้องคำนวนกำไรขาดทุนไม่ใช่หรือเจ้าคะ"
"มีเหตุผล" เยี่ยนมู่หยางพยักหน้า แต่ในใจไม่เชื่อคำพูดของนางสักนิด
จิ้งจอกน้อยตัวนี้ต้องบอกความจริงไม่หมดแน่นอน อิงตามนิสัยเจ้าเล่ห์ของนางต้องซ่อนเขี้ยวซ่อนเล็บอยู่ไม่มากก็น้อย
หากเป็นคนอื่นที่กุมอำนาจโรงเตี๊ยมอันดับหนึ่งของเมืองหลวง และยังกุมอำนาจของสำนักคุ้มภัยเมิ่งอิงที่ขนส่งสินค้าทั่วแคว้นเยี่ยน ไม่เพียงเท่านั้นยังมีท่าเรือเป็นของตัวเองอีกด้วย เกรงว่าเขาต้องส่งคนมาตรวจสอบและนับเจ้าของอำนาจเหล่านี้เป็นศัตรูที่น่ากลัวแน่นอน