รายละเอียด : รับบทตัวประกอบท่านหนึ่ง

อลิน ดาราสาวตัวประกอบคนหนึ่ง มีอันตกงานเพราะดันไปทะเลาะกับนางเอกแถวหน้า ทำให้ถูกถอดงานออกทั้งหมด กำลังจะอดตายแล้ว โมเดลลิ่งก็ส่งงานมาให้ เป็นการไปแคสบทกับผู้กำกับใหญ่ ที่เพิ่งรู้ตอนไปเจอหน้า ว่าคือคนที่เคยมีเรื่องกันมาก่อน นึกว่าสันดานจะเปลี่ยน แต่ยังเหมือนเดิม อลินถูกวางยา หญิงสาวหนีออกมา แล้วก็ดันหลบเข้าไปในห้องที่เปิดประตูทิ้งไว้

ทักษ์ นักธุรกิจหนุ่มทายาทประธานเครืออัญญานีกรุ๊ป ถูกลูกสาวของกรรมการ วางยาปลุกเซ็กส์ เขาสลัดเธอหลุดจนได้ ก่อนจะรีบแก้ไขอาการของตัวเองเบื้องต้น อาบน้ำเย็นให้รู้สึกดีขึ้นแล้วแท้ๆ มานอนสงบจิตสงบใจ ให้ไอ้หนูมันเลิกผงาดง้ำ อยู่ๆ มีใครมานอนทับ ปรากฏว่าเป็นผู้หญิงคนนั้นที่เขาเห็นหน้าเป็นคนสุดท้าย ให้ตายสิ เธอยังมาวุ่นวายกับร่างกายเขาอีก

คนสองคนที่มึนเมาด้วยฤทธิ์ยาพอกัน เลยมีความสัมพันธ์กันอย่างเร่าร้อน แรกๆ ต่างคิดว่าฝัน กระทั่งมันเริ่มเสียวจริงเสียวจังมากขึ้นเรื่อยๆ จนมั่นใจแล้วว่าเป็นเรื่องจริง แต่ก็หยุดไม่ได้แล้วทั้งคู่ ในเมื่อต่อต้านไม่ได้ ก็เข้าร่วมมันไปเลยแล้วกัน และค่อยว่ากันทีหลัง

แต่แล้วเมื่อทักษ์รู้สึกตัวตื่น ปรากฏว่าอลินหายไปแล้ว ทิ้งไว้เพียงรองเท้าแก้วส้นเข็มหนึ่งข้าง กับก๋วยเตี๋ยวต้มยำหนึ่งถุง!

เธอบอกเขาว่านี่คือเซ็กส์ครั้งแรก แต่ทำไมมันลงเอยที่ทักษ์ตื่นมาแล้วนางฟ้าหายไป เหลือไว้เพียงก๋วยเตี๋ยวกับกระดาษโน้ตบอกคำลา ไอ้หนูของเขามีค่าแค่นี้ แค่ก๋วยเตี๋ยวต้มยำหมูสับพิเศษไข่ยางมะตูม!?

***ตัวอย่างเนื้อหา***

"อา...ยอมพูดแล้วสินะ" เขาลืมตามองหน้าเธอ ในแววตานั้นมีจุดประกายดวงไฟ "พูดว่าคิดถึงผมเหมือนกัน"

"เอ่อ คุณทักษ์ ฉันพูดอะไรไปเยอะแยะ แต่คุณจับใจความได้คำเดียวเนี่ยนะ" เธอพยายามกระถดหนี แต่เขารู้ทัน เอาแขนกันไว้ "คุณทักษ์ขา...ปล่อยลินไปเถอะนะคะ ได้โปรด..."

คิดว่าทำตัวอ่อนหวานออดอ้อนแล้วจะได้ผล แบบว่าเขาจะใจอ่อน ซึ่งก็ได้ผลจริงๆ แต่ได้ผลตรงข้าม เพราะเสียงหวานขนาดนั้น มันไปปลุกจิตใจส่วนลึกของทักษ์ขึ้นมา

"ลิน..." เขายื่นหน้าเข้าไปใกล้ เสียงทุ่มต่ำกระเส่าอยู่ข้างหู "คุณพลาดแล้ว จริงๆ ก็พลาดตั้งแต่แรก แต่มาพลาดยิ่งกว่าตอนที่คุณพูดว่าคิดถึงผมทุกวัน เพราะฉะนั้นเรามาทบทวนความทรงจำกันดีกว่า"

"ไม่...ไม่เอาค่ะ อุ้บ อื้อ!"