รายละเอียด : เก็บรักคุณหมอ

"""หมอเหล็ก"" มั่นใจว่าความรู้สึกของตัวเองที่มีให้กับ ""บุษย์"" คือความรัก หาใช่เห็นหล่อนเป็นของเล่นของชั่วคราวเหมือนผู้หญิงที่ผ่านมาไม่ และยิ่งเธอหายไปเขาก็ยิ่งรู้ว่า ""ขาด"" เธอไม่ได้++++“หมอเหล็กจะทำอะไรคะ” เธอถามเขาเสียงสั่นพร้อมกับสบจ้องดวงตาของบุรุษเหนือร่างแล้วก็เบิกตากว้างแล้วถามต่ออีกเมื่อเห็นโหนกแก้มที่แตกช้ำของคนตัวโต “พ่อของหมอทำอีกแล้วเหรอคะ” สองมือน้อยโอบประคองหน้าหล่อทรงเสน่ห์พร้อมกับลูบจับแผลที่แตกอือ!เขาครางตอบแล้วก็พลิกร่างน้อยขึ้นมานอนคร่อมทับตนเองแทน“ทำแผลรึยังคะ ทำไมถึงโดนได้คะหมอเหล็ก” เป็นแบบนี้ทุกครั้งยามเขากลับบ้านไปมักโดนพ่อทำร้ายให้มีแผลมาตลอด“ไม่! ทิ้งไว้แบบนี้แหละ เดี๋ยวมันก็หายเอง”“เจ็บไหมคะ?” มือน้อยลูบไล้เบาๆ ตรงแผลที่แตกพร้อมถาม และก็รู้ทันทีว่าทำไมหนุ่มใหญ่ถึงอยากเจอตน“นิดหน่อย แต่เจ็บตรงนี้มากกว่า” เขาจับมือน้อยของหล่อนที่ลูบไล้แผลตนมากุมที่อกซ้าย“เดี๋ยวบุษย์ทำแผลให้นะคะ ถ้าไปตรวจคนไข้แบบนี้มีหวังได้ถูกมองแน่” หล่อนบอกเขา“เมื่อเช้าคนก็มองและสงสัยอยากรู้ว่าหน้าฉันไปโดนอะไรมา แต่ช่างเถอะ ใช่ว่าจะเห็นกันครั้งแรกสักหน่อย”บุษย์ไม่พูดตอบกลับ เธอโอบกอดคนใต้ร่างแน่นและเหล็กเองก็รู้ว่าตอนนี้สาวน้อยกำลังสงสารตน เขาโอบกอดรัดคนเหนือร่างแน่นแล้วหลับตาซึมซับความอบอุ่นที่เจ้าหล่อนส่งผ่านอ้อมแขนเล็กๆ ให้ตนเอง ตอนนี้ในห้องมีเพียงเสียงลมหายใจของทั้งสองและเสียงเต้นของหัวใจเท่านั้นที่ทำงาน++++“ขอฉันอุ้มน้องแพมได้ไหมบุษย์ ให้อุ้มและดูหน้าลูกแบบละเอียดได้ไหม” เขาไม่สนใจว่าหล่อนจะขับไล่ไสส่งตน เขายืนยันจะอยู่ซะอย่าง“ถ้าได้อุ้มลูกแล้วจะกลับใช่ไหมคะ หากไม่ก็ไม่ต้องแตะต้องน้องแพม”“ไม่กลับ ฉันจะอยู่ที่นี่จนกว่าเธอจะได้ออกจากโรงพยาบาล”“งั้นก็เชิญอยู่แบบไร้ตัวตนเถอะค่ะ และอย่าหวังว่าจะได้แตะต้องลูกของบุษย์” เธอกระชับแขนที่กอดอุ้มลูกน้อยแน่นอย่างหวงแหน++++ปล.นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นเพื่อความบันเทิงเสน่หาเท่านั้นนะคะ"