รายละเอียด : ภรรยาสกุลกู

กูเฟิ่งพยักหน้าก่อนจะลุกขึ้นเต็มความสูงแล้วเดินออกไปข้างนอก กำชับต้าหลางว่าเก็บกวาดหลักฐานให้ดี ๆ จากนั้นก็เดินจากไปโดยส่งสัญญาณไม่ให้คนติดตาม
โรงแรมแห่งนี้ถือว่าหรูหราระดับห้าดาว นั่นหมายถึงว่าต้องรักษาความปลอดภัยและความลับได้อย่างดีเยี่ยม
พอเดินมาถึงใกล้ ๆ ประตูใหญ่ทางเข้าโรงแรมกูเฟิ่งก็เห็นชายหนุ่มร่างนุ่มนิ่มที่ใส่หมวกใส่หน้ากากปิดหน้ากำลังทะเลาะกับพนักงานรักษาความปลอดภัย ช่างเป็นการอำพรางตัวได้ดีเสียจริง คนอื่นคงดูไม่ออกเลยมั้งว่ามาทำอะไรที่นี่
ฟู่เจียเหรินแต่งตัวไม่ต่างจากนักข่าวที่แอบตามถ่ายรูปดาราหรือว่าคนมีชื่อเสียง ไม่ว่าจะหมวก แว่นตา หน้ากากปิดหน้า นี่ยังไม่รวมกล้องตัวใหญ่ใส่เลนส์มาอย่างดี
กูเฟิ่งโคลงศีรษะเบา ๆ ก่อนจะกระแอมไอเสียงดังให้ทั้งสองคนได้ยิน เขาเห็นฟู่เจียเหรินหันมาทำหน้าตกใจจนหน้ากากและแว่นตาบังไม่มิด
ฟู่เจียเหรินหันไปตามเสียงกระแอมไอ หัวใจเต้นตึก ๆ แทบจะกระเด็นออกมาข้างนอก
ฟู่!
หายใจโล่งอกเมื่อเห็นว่าไม่ใช่คนที่คิด เขารีบแทบตายเพื่อมาตามเก็บภาพคนชั่วช้าทั้งสองคน ลูกสาวตัวดีทำถึงขั้นนี้แล้วยังมีหน้ามาขอให้เขาช่วยแก้ข่าวอีกหรือ
ใบหน้ากลมเอียงคอมองชายหนุ่มรูปร่างสูงบึกบึนที่ยืนห่างออกไปประมาณสองสามเมตร เขาเพ่งพินิจชายคนนั้นด้วยแววตาอยากรู้อยากเห็น ใบหน้าคมเข้ม ผิวสีน้ำผึ้งทรงผมสกินเฮดและเชิ้ตดำปลดกระดุมโชว์หน้าอกตึงเปรี๊ยะทับด้วยสูทสีดำ ยิ่งมองก็ยิ่งเหมือนนักเลงกล้ามโต
หากมีสร้อยคอเส้นใหญ่ประดับบารมีอีกเส้นนี่คือใช่เลย
คิดได้ดังนั้นฟู่เจียเหรินก็ถอยหลังไปสองก้าว ตัวอวบ ๆ สั่นเทาด้วยความกลัว หรือว่าฟู่เหยาเหรินจ้างคนติดตามเขา?
ไม่นะ! ดวงตากลมโตที่อยู่ภายใต้แว่นกันแดดมองหาทางหนีทีไล่
กูเฟิ่งที่ยืนมองกระต่ายตื่นตูมด้วยแววตาล้ำลึก ใบหน้าเรียบเฉยคาดเดาอารมณ์ไม่ได้ ตอนคิดเล่นงานกูเซิ่งหยางและฟู่เหยาเหรินไม่เห็นมีกลัวแบบนี้บ้าง นั่นมันตระกูลกูที่ปิดท้องฟ้าด้วยฝ่ามือเดียว ไหนจะตระกูลฟู่และแม่เลี้ยงอีก
หากเขาไม่ยื่นมือเข้าไปแทรกฟู่เจียเหรินคงผอมเหลือแต่กระดูก หิวจนขาดสารอาหารตายแน่ ๆ
"พี่ชาย เอ่อ... วันนี้ไม่ว่างแล้วพรุ่งนี้มาใหม่ละกันนะ" ฟู่เจียเหรินขยับหมวกปิดบังใบหน้ากว่าเดิม พยายามเดินอ้อมพี่ชายร่างสูงให้ไกลที่สุด
รังสีฆ่าฟันที่แผ่ออกมาจากพี่ชายหัวโล้นนั้นช่างน่ากลัวเสียจริง ขนาดเดินห่าง ๆ ยังรับรู้ได้เลย ไม่ไหว ๆ เขาต้องรีบไปตั้งหลักก่อนแล้วค่อยกลับมาใหม่
กูเฟิ่งมองชายร่างอวบเดินตัวสั่นเป็นนกกระทาตัวน้อย หากติดปีกบินหนีได้คงทำไปแล้ว ชายหนุ่มร่างสูงสาวเท้าไปเร็ว ๆ ก็คว้าแขนอวบขาวเอาไว้ได้แล้ว
ฟู่เจียเหรินอุทานตกใจก่อนจะโดนชายหนุ่มเอามือปิดปากแน่นจนส่งเสียงให้คนช่วยเหลือไม่ได้ เขาโดนชายฉกรรจ์ลากไปตามทางเดินโรงแรมชนิดที่ว่าพี่ชายพนักงานรักษาความปลอดภัยก็ช่วยอะไรไม่ได้
เขามองอีกฝ่ายรับกุญแจและคีย์การ์ดจากชายร่างสูงอีกคน ก่อนจะกดลิฟต์ขึ้นไปชั้นบน เมื่อมองดูตัวเลขที่แสดงชั้นดี ๆ ก็ปรากฏว่ามันคือชั้นที่ฟู่เหยาเหรินและกูเซิ่งหยางนัดกันมาพลอดรัก นี่