รายละเอียด : ลุงเด็ดแพ้เด็กแสบ (4P, ฮาเร็ม, รักต่างวัย, โค่แก่กับหญ้าอ่อน)

เรื่องย่อ

โอ๊ย! ชีวิตใครจะเพอร์เฟกต์ได้เท่าน้องริน (นอ.) ! เป็นลูกนักการเมืองชื่อดัง เรียนมหาวิทยาลัยสุดปัง แถมมีแฟนเป็นดาราวายหน้าหล่อระดับเทพอีก แต่...ความเพอร์เฟกต์ดันมลายหายวับเมื่อจับได้ว่าแฟนหล่อนอกใจ

ด้วยความช้ำ น้องรินเลยขอไปเมาปลิ้นที่ผับเพื่อฟื้นฟูหัวใจ แต่งานนี้ดันเจอลุงตัวใหญ่มาดกวนคาเฟ่ มีหรือเด็กแสบอย่างรินจะยอมแพ้! คำว่ามองตาก็รู้ใจคงใช้ไม่ได้เพราะนี่แค่สบตากันยังต้องปะทะกันแบบเผ็ดร้อน และที่ทำให้ช็อกกว่าคือ ลุงคนนั้นไม่ได้มาตัวคนเดียว แต่ยังมีพี่น้องอีกสองคน จากที่คิดว่าจะปะทะคารมเลยกลายเป็นปะทะแบบรัว ๆ!

แถมคืนที่นึกว่าจะเป็นแค่ ONS แต่กลายเป็นลุงทั้งสามตามรอยน้องรินมาถึงมหาวิทยาลัย! ตามด้วยข้อเสนอชวนงง นั่นคือพวกเขาจะขอจีบรินทีละคนเอาล่ะสิ...แล้วนอ.จะรอดจาก "ความรักสไตล์ผู้ใหญ่" ได้อย่างไร แต่ขอบอกว่าถึงจะแก่แต่รสเด็ดมาก บอกเลยว่าแค่คิดก็มันส์แล้วค่า!

( ?? ? ??)?๐*?

ตัวละคร

นอ. โอเมก้า อายุ 18 ย่าง 19 หริณ หรือ ริน

พอ. อัลฟ่า สามพี่น้อง ชื่อทุกคนมีความหมายว่า "ราชสีห์"

คู่แฝดไกรศรี (พี่) กับไกรสร (น้อง) อายุ 46 เหมือนกันทุกอย่างยกเว้น พี่ศรี มีรอยแผลเป็นจาง ๆ พาดโหนกแก้ม

น้องเล็ก สิงหราช อายุ 44 มีรอยสัก ใจร้อนกว่าใคร

( ?? ? ??)?๐*?

คำชี้แจงเกี่ยวกับเนื้อหานิยายเรื่องนี้

เนื้อหาบรรยายฉากมีเพศสัมพันธ์อย่างละเอียด, มีฉากร่วมเพศโดยไม่ป้องกัน ซึ่งผู้แต่งไม่สนับสนุนพฤติกรรมดังกล่าว

ตัวละคร พฤติกรรม สถานที่ หน่วยงาน วิชาชีพ และเหตุการณ์ต่าง ๆ ในนิยาย ถูกสมมุติเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ดังนั้นโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน

( ?? ? ??)?๐*?

"คืนนั้นหนูไม่ได้เรียกพวกเราว่าลุงเฉย ๆ"
"อึก แล้วผมเรียกว่าอะไร"
"หนูบอกว่าพวกเราเป็นโคแก่"
รินยกมือข้างที่ว่างอุดปาก "ฮะ! ผมจำไม่ได้เลย ขอโทษด้วยนะ ผมไม่ควรพูดอย่างนั้น"
ลุงรอยสักมังกรอมยิ้ม "แล้วก็เรียกตัวเองเป็นหญ้าอ่อน"
โอเมก้านักศึกษาอายจนอยากขุดรูหนีไปเลย
ลุงสิงเผลอยิ้มอ่อน "หนูบอกด้วยว่าอยากป้อนหญ้าอ่อนให้โคแก่จัง"
รินเถียงไม่ออก หน้าแดงซ่านเพราะพอถูกกระตุ้น ความทรงจำคืนนั้นเริ่มกลับมา
เขาทำอย่างที่พวกลุงบอกทั้งหมด
"แล้วไหนล่ะหญ้าอ่อนที่ว่า" ลุงแฝดมีรอยแผลเป็นรีบทวงสัญญา
อีกแฝดชี้นิ้วโป้งมาด้านหน้า "หญ้าต้นนี้รึเปล่านะ"
"อี๋ พวกลุงพูดอะไรบ้า ๆ ขนลุก"
"นั่นไง ยอมเรียกพวกเราว่าลุงแล้วเหรอ เราชอบนะที่หนูเรียกอย่างนี้ ดูใกล้ชิดดี"
รินรีบสะบัดข้อมือให้พ้นจากการเกาะกุม "ใกล้ชิดบ้าอะไรล่ะ ผมไปละ"
จากนั้นพวกลุงผลัดกันเอ่ยคนละประโยค
"ทำไมต้องหนีเราด้วยล่ะ"
"กลัวรึ"
"พวกเราไม่เห็นน่ากลัวตรงไหนเลย"
"กะก็เล่นบุกมามหาลัยผมพร้อมกันสามคน เป็นใครก็กลัวทั้งนั้น"
ลุงรอยสักที่เป็นน้องชายคนเล็กเลิกคิ้ว สีหน้าดูเหมือนมีไอเดียแจ่ม ๆ เขาพูดอย่างคนคิดไวว่า
"แปลว่ามาทีละคนได้งั้นเหรอ"
รินเอียงคอ ไม่เข้าใจความนัยที่สื่อนัก แต่ก็ตอบอย่างขอไปทีว่า "ฮึ ก็คงน่ากลัวน้อยกว่ามาทีเดียวสามคนล่ะ"
ลุงแฝดมีแผลเป็นที่แก้ม หรือพี่ใหญ่ไ