รายละเอียด : สะดวกไหมครับ อยากรับมาเป็นแม่บ้าน

        ใบบุญก็ยังส่งขนมเหมือนเช่นทุกวัน เพราะลูกค้าของคุณยายเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ซึ่งเขาเองก็ไม่แปลกใจเพราะขนมฝีมือคุณยายอร่อยที่สุด และวันนี้ใบบุญก็มาส่งขนมให้กับลูกค้า   รายใหม่ที่อยู่อีกเส้นทาง จึงทำให้ใบบุญได้เห็นป้ายประกาศ รับสมัครงาน “รับสมัครผู้ช่วยพยาบาล จำนวน 1 อัตรา สนใจสมัครได้ที่ สุขเจริญซุปเปอร์ สโตร์”
 เมื่อใบบุญเห็นป้ายรับสมัครงานก็ถึงกับเผลอยิ้มออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ เพราะเขาคิดถึงอาชีพที่ตัวเองรักมาก และหวังว่าจะได้กลับมาทำมันอีกครั้ง
                                            *********
 ใบบุญจัดเตรียมเอกสารสำหรับการสมัครงานเรียบร้อยแล้ว ก็เดินทางมายังที่สุขเจริญซุปเปอร์ สโตร์ เพื่อสมัครงานตามที่เขาได้เห็นในป้ายประกาศ แต่ก่อนที่จะเดินทางมาสมัครใบบุญก็เพิ่งจะรู้ว่าสุขเจริญซุปเปอร์ สโตร์ เป็นร้านค้าปลีกขนาดใหญ่ และมีเจ้าของคือคุณลุงวิชัย จึงทำให้ใบบุญมีความหวังอีกครั้งที่จะได้เจอกับคุณลุง
 แม้ใบบุญจะรู้สึกดีใจและมีความหวังที่จะได้เจอกับ  คุณลุงวิชัย แต่ถ้าหากคุณลุงวิชัยเป็นเจ้าของก็ย่อมหมายความว่า เขาก็จะต้องเจอกับสองแม่ลูกนั้น แค่นึกถึงพวกเขาขึ้นมาใบบุญ ก็รู้สึกกังวลขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก
 “ไม่ใช่จะหนีเสือปะจระเข้หรอกนะ”ใบบุญเอ่ยขึ้นด้วยความกังวล แต่เขาก็ไม่อาจจะเดินถอยหลังได้อีกต่อไปแล้ว เพราะโอกาสครั้งนี้เหมือนการเปิดทางให้เข้าสู่อาชีพที่รักอีกครั้ง
 “สู้เว้ย!!”น้ำเสียงใสที่เอ่ยออกมาของใบบุญ ทำให้ใครบางคนที่แอบมองอยู่ด้านบนของอาคารถึงกลับเผลอยิ้มออกมาอย่างรู้สึกเอ็นดู
 ใบบุญสูดลมหายใจเข้าเต็มปอด ก่อนที่จะเดินเข้าไปเพื่อสมัครงานตามตำแหน่งที่เคยติดใบประกาศเอาไว้ แม้จะรู้สึกกังวลอยู่บ้าง แต่วันนี้ใบบุญต้องสู้กับความกลัวเพื่อให้ได้    งานที่ตัวเองรัก
 “สวัสดีครับ ผมมาสมัครงานติดต่อได้ที่ไหนครับ”ใบบุญเอ่ยถามอย่างสุภาพ
 “เดี๋ยวพาไปนะคะ เชิญด้านนี้เลย”พนักงานต้อนรับได้บอกกับใบบุญ ก่อนจะพาเขาเดินไปยังห้องของผู้จัดการ
 ใบบุญเดินตามพนักงานไปอย่างรู้สึกสงสัยเล็กน้อย เพราะดูเหมือนว่าพวกเขาจะรู้ว่าใบบุญกำลังจะมาสมัครงานที่นี่อย่างไงอย่างนั้น แต่ก็ไม่ได้เอ่ยถามอะไรยอมเดินตามไปอย่างว่าง่าย
 “ก๊อก!!”
 “เชิญครับ”เมื่อได้รับอนุญาตแล้ว พนักงานหญิงก็เปิดประตูเข้าไปพร้อมกับใบบุญที่มาสมัครงาน
 “คุณไตเติ้ลค่ะ ดิฉันมาผู้ที่จะสมัครงานมาพบค่ะ”พนักงานหญิงเอ่ยบอกเจ้านายของเขา
 “เชิญคุณออกไปก่อนนะครับ เดี๋ยวผมขอสัมภาษณ์เขาก่อน”ชายหนุ่มเอ่ยบอกกับพนักงานของเขา
 เมื่อพนักงานหญิงเดินออกจากห้องไปแล้ว ทั้งใบบุญและชายหนุ่มผู้เป็นเจ้าของที่แห่งนี้ก็ได้สบตากันเข้าอย่างจัง ก่อนที่ทั้งสองจะเผลอจ้องหน้ากันด้วยหัวใจที่เต้นแรงอย่าง ห้ามไม่อยู่ ใบบุญรู้สึกเหมือนเคยเห็นแววตาอย่างนี้ที่ไหนสักแห่ง แต่ก็จำไม่ได้
 “สวัสดีครับ ผมชื่อ “ไตเติ้ล” เป็นเจ้าของสุขเจริญซุปเปอร์ สโตร์”ชายหนุ่มเอ่ยแนะนำตัวเอง
 “ผมชื่อ “ใบบุญ” ผมมาสมัครงานครับ”ใบบุญเอ่ยกับชายหนุ่มที่นั่งอยู่ตรงหน้าที่มีท่าทางขี้เก๊กต