รายละเอียด : มายาวาณิช ชุด มนต์รักเมืองมายา

การพานางขึ้นเรือหนีมาไม่ใช่ปรารถนาดี แต่มันคือแผนการที่จะครอบครองร่างกายหญิงสาว
‘อิสต์’ วาณิชหนุ่มผู้มั่งคั่งหมายตาท่านหญิงเซรีเอาไว้แล้วตั้งแต่แรกพบ
เขารู้ว่านางถูกส่งตัวมาเพื่อเป็นเจ้าสาวของขุนนางหนุ่มผู้เป็นเพื่อนรัก
ทางเดียวที่จะได้ครอบครองตัวนาง เขาจึงจำเป็นต้องวางแผนล่อลวง
ให้ ‘นกน้อยในกรงทอง’ ยอมบินหนีไปสู่โลกกว้างพร้อมๆกับเขา
และระหว่างการเดินทางบนเรือสำเภาท่ามกลางคลื่นลมที่ถาโถมเข้าใส่
ชายหนุ่มมั่นใจว่า... เขาจะทำให้พายุสวาทที่ก่อตัวขึ้นในกายนางเร่าร้อนและรุนแรงเสียยิ่งกว่าใคร

พ่อค้าเจ้าเล่ห์ชั่วร้ายกับท่านหญิงแสนหวานผู้ไร้เดียงสา
หลังจากพลาดโอกาสได้เป็นชายาของกษัตริย์
‘เซรี’ ท่านหญิงผู้อาภัพแห่งปาตาลีก็ถูกมารดาส่งตัวมา ‘จับ’ ขุนนางผู้สูงศักดิ์เป็นการแก้มือ
หากนางเริ่มรู้สึกเบื่อหน่ายในชีวิตที่ถูกขีดให้เดินตามความต้องการของผู้อื่น
หญิงสาวจึงตัดสินใจหนี! หนีไปจากภาระหน้าที่... หนีจากเงื้อมมือของมารดา... ละทิ้งตัวตนของตนเอง
เพื่ออิสรภาพ และเพื่อที่จะได้ทำตามเสียงภายในหัวใจ แต่นางไม่มีทางรู้ว่า...
สิ่งที่นางหลงเข้าใจว่ามันคืออิสรภาพ แท้ที่จริงมันก็คือกับดักที่จะมัดหัวใจนางไว้ตลอดกาล

“คนชั่วร้ายปล่อยข้านะ”
“แม่หนูน้อย... เจ้าเคยบอกข้าแล้วว่าข้าน่ะชั่วร้าย” เขายิ้มรับ
“ข้าไม่ใช่แม่หนูน้อย” นางกัดฟันพูด
“ข้าพอใจจะเรียกนี่นา”
“ปล่อยข้า” เขาปล่อยมือที่ยึดข้อมือนางไว้อย่างง่ายดาย อิสต์หัวเราะเสียงแผ่ว
เซรีตะเกียกตะกายหมายจะลุกจากตัวเขา ทว่าการเคลื่อนไหวปุบปับของนางทำให้เรือโคลงเคลง
“อ๊ะ” ร่างของนางซบลงบนอกเขาอีกครั้ง คราวนี้อ้อมแขนแข็งแรงรัดรอบเอวนางไว้ทันใด
เซรีส่งเสียงประท้วงทว่าอิสต์กระซิบ
“อยู่นิ่งๆเซรี เจ้ากำลังจะทำให้เรือล่มรู้ไหม” คำเตือนทำให้นางนอนนิ่งเหนือร่างของเขา รับรู้ถึงเรือนร่างล่ำสัน
มือของนางวางแนบอกเขา หน้าผากแตะหน้าผาก ริมฝีปากห่างกันเพียงนิดเดียวเท่านั้น
ถ้านางก้มหน้าลงไปอีกสักนิดก็จะ...
“อื้ม” เซรีส่งเสียงอุทานเมื่อปากของเขาแตะลงบนปากของนาง ไม่รอให้ต่อต้าน
ไม่เปิดโอกาสให้นางคิดด้วยเหตุผล
ปากของเขาขบเม้มริมฝีปากล่างของนางเบาๆ ครั้งหนึ่ง และอีกครั้งหนึ่ง
จูบนี้ไม่มีน้ำตาหรือความรุนแรงเหมือนอย่างจูบแรก
ทว่ามันอ่อนหวานลุ่มลึกกว่านั้น... พลันอิสต์ก็พลิกตัวขึ้นมาทาบทับ“หวานนัก” อิสต์กระซิบ