ประวัตินักเขียน

ชื่อ : ปริยา วรัญญูวงศ์

นามปากกา : ปริญญ์

# จุดกำเนิดของนามปากกามาจากหนใด

มากจากการจับชื่อและนามสกุลมาเขย่าๆ กันค่ะ... นั่งเทียนเขียนชื่อกันเองโดยไม่อาศัยตำราเล่มไหน แล้ว็คิดเอาเองว่านามปากกาเรานั้น ช่างหวานแหววจริงๆ... จนกระทั่งมีแต่คนทักเข้าว่าเป็นผู้ชายนั่นแหละค่ะ ถึงได้รู้ว่าไม่จริง ^^”

# ล้วงลับชีวิตส่วนตัว (สักนิด)...ตอนนี้กำลังทำอะไรอยู่คะ

ทำงานอยู่ที่บริษัทผลิตเครื่องประดับแฟชั่นค่ะ หน้าที่หลักก็เป็นฝ่ายออกแบบและพัฒนาผลิตภัณฑ์ค่า

# เดินทางมาสู่วังวนของคนช่างฝันได้อย่างไรคะ

เริ่มจากการไปพูดคุยและเขียนเรื่องโพสต์ที่ถนนนักเขียน ณ พันทิปค่ะ ตอนที่เขียนเรื่องสั้นชุด “ดอกไม้เล่าเรื่อง” คุณหยง... บ.ก. สาวสวยของเราก็ติดต่อมา โอ้โห... กรี๊ดสลบเลยค่ะ หลังจากนั้นก็เลยมีโอกาสได้ทำตามความฝันต่อไปเรื่อยๆ จนถึงวันนี้ล่ะค่ะ

# นักเขียนที่ชอบ หนังสือที่ใช่ ขอแบบโดนใจ 3 เล่มค่า

คำถามนี้ยากจริงๆ เลยค่ะ แบบว่าเยอะมากๆ จริงๆ เลือกได้แค่ 3 ท่าน แถมได้แค่ท่านละเล่มนี้ลำบากใจจังค่ะ แถมพอให้เลือกจริงๆ กลายเป็นว่าหนังสือที่ชอบ ดูไม่ค่อยแนวแจ่มใสเลยด้วย... แต่ทำไงได้ล่ะเนอะคะ ก็ชอบจริงๆ นี่นา (^^)

1. ความที่โตมากับหนังสือของพ่อ หนังสือและนักเขียนในดวงใจท่านแรกคงต้องยกให้“สี่แผ่นดิน”  ของ “ม.ร.ว. คึกฤทธิ์ ปราโมช”
2. หนังสือและนักเขียนที่ชอบที่สุด ณ ปัจจุบัน คือ “วิถีแห่งความรู้แจ้ง” ของ “พระอาจารย์ ปราโมทย์ ปาโมชโช”
3.  นักเขียนอีกท่านที่อยู่ในใจตลอดกาลก็คือ Roald Dahl กับหนังสือสุดยอดอมตะ “Charlie and the Chocolate Factory ”

ว่าแต่... ไม่มีให้เขียนอีกสัก 10-20 เล่มจริงๆ เหรอคะ (><)~

# ถ้าหากมีปาฏิหารย์หนึ่งข้อ...สาธุ...จะขออะไร

ขอให้ตัวเองเชื่อในคำว่าปาฏิหาริย์ตลอดไป (^________^)

# พระเอกในเรื่องใดของตัวเองที่คิดว่าตรงสเป็กที่ซู้ดดด เพราะอะไร 

ตอนนี้กำลังหลงรัก “คุณเอกวิทย์” พระรองจากเรื่อง “ถนนสายนางฟ้า” มากที่สุด จนถึงขั้นมีโครงการใหญ่ ผลักดัน “คุณเอก” ให้ขึ้นมาเป็น “พระเอก” เต็มตัวน่ะค่ะ... แอบลุ้นเหมือนกันว่าถ้าคุณเอกได้เป็นพระเอกแล้ว นักอ่านจะหลงรักเขาเหมือนที่คนเขียนหลงรักหรือเปล่าหนอ (^^)

#ตัวละครไหนในเรื่องของตัวเองที่แสนจะไม่ช้อบ ไม่ชอบ แต่ก็ยังเขียนออกมาได้ เพราะอะไร

อืม... ถ้าถามตอนนี้เหรอคะ คิดว่าไม่ชอบ “รัชต์” จากเรื่อง “นมัสเต.. ความรัก” มากที่สุดอ่ะค่ะ ไม่ชอบผู้ชายที่ไม่เป็นสุภาพบุรุษมากที่สุดเลยค่ะ ยิ่งเห็นแก่ตัวนี่แบบ อยากให้ไปไกลๆ เลย... โอย... นึกแล้วยังอยากให้นายข้าว พระเอกของเรื่องยำให้เละกว่าที่เขียนไปแล้วอีกอ่ะค่ะ แง่มๆๆๆ

แต่แหม.. ความจริงมีคนที่ไม่ชอบมากกว่านี้อีกนะคะ แต่ในเมื่อเธอยังไม่ได้ออกโรง เก็บเอาไว้เล่นเกมทีหลังก็ได้อ่ะค่ะ 555+

#ก๊อกๆ มีใครมาเคาะประตูหัวใจหรือยังจ๊ะ

เป็นคนมีชีวิตอยู่ด้วยความรักค่ะ หัวใจเลยไม่เคยขาดความรัก จริงๆ นะเอ้อ... ทั้งรักพ่อแม่พี่น้อง เพื่อนๆ เยอะแยะไปหมด (^^)

#ถ้าอย่างนั้นลองบอกนิยามความรักในแบบฉบับสีส้มหน่อยสิคะ

คนที่สามารถรักตัวเองได้อย่างถูกต้องเหมาะสมเท่านั้น จึงจะสามารถรักและถูกรักได้อย่างเต็มภาคภูมิ (^^)

#แง้มนิดๆ สำหรับเคล็ดลับในการเขียนนิยายให้สนุกในแบบฉบับของตัวเองค่ะ

พยายามมองตัวเองในฐานนะคนเขียนหนังสือว่าต้องการสื่อสารสิ่งใดกับคนอ่าน... ในขณะเดียวกัน ก็พยายามมองงานที่ออกมาด้วยสายตาของคนอ่านว่าต้องการอะไร หรือว่าได้อะไรไปจากสิ่งที่อ่านน่ะค่ะ... แล้วก็พยายามเอาทุกความเห็นที่ได้รับมาคิดวิเคราะห์ เพื่อปรับปรุง เปลี่ยนแปลงงานให้ดีขึ้นทุกๆ วันค่ะ

#สุดท้ายนี้...อยากฝากฝังอะไรไว้ในอ้อมอกอ้อมใจคนอ่านบ้างคะ

อยากขอบคุณคนอ่านทุกๆ คนเลยนะคะ ที่ทำให้ความฝัน ที่เคยเป็นแค่ความฝัน ได้ถูกบันทึกเอาไว้ไม่ให้จางหายไปตามกาลเวลา

หนังสือทุกเล่ม ตัวหนังสือทุกตัวที่เขียนออกมา คนเขียน... เขียนออกมาด้วยความรักจริงๆ และก็หวังว่า หากมันจะสามารถทำให้คนอ่านสักคนใจอุ่นขึ้นมาได้บ้าง นั่นก็เป็นความสุขที่สุดของคนเขียนแล้วค่ะ

ฝากความรักของปริญญ์ไว้ในอ้อมใจนักอ่านด้วยนะค้า (^_________^)