ประวัติ และแนะนำตัวนักเขียน

ชื่อ ทรรศิกา คุ้มกัน

นามปากกา : มือสังหารแห่งรัตติกาล

- สวัสดีค่ะ ฉันมาสเตอร์ของร้าน Magic Café กลับมาพบกับทุกท่านอีกครั้ง ต่อจากนี้เราจะมาแนะนำให้ทุกคนได้รู้จักกับผู้เสกสรรเรื่องราวจากจินตนาการให้ทุกท่านได้รู้จัก... ก่อนอื่น ช่วยแนะนำตัวกันสักเล็กน้อยค่ะ

                สวัสดีค่ะ วันนี้ได้โอกาส ขอแนะนำตัวหน่อยนะคะ เพราะหลายท่านอาจจะเรียกแต่นามปากกา “มือสังหารแห่งรัตติกาล” ซึ่งออกจะยาวไปหน่อย เพราะฉะนั้นเรียกชื่อเล่น “มิว” ง่ายกว่านะคะ (สั้นกว่ากันเยอะเลย) โดยส่วนตัวแล้วจะเป็นคนเงียบๆ ชอบฟังมากกว่าพูด ยามว่าง ถ้าไม่อ่านหนังสือก็จะเขียนนิยาย แต่ที่ชอบมากที่ซู้ดคือนอนหลับพักผ่อน (อิ..อิ..ไม่ค่อยมีเวลาว่างน่ะค่ะ) แม้จะเป็นคนไม่ค่อยพูด แต่ก็ยินดีเป็นมิตรกับทุกคนนะคะ

- เล่าตำนานของนามปากกาให้ฟังได้มั้ยคะ

ปกติเป็นคนที่ชื่นชมความเก่งกล้าของพวกนักฆ่า พวกมือสังหารอยู่แล้ว เมื่อจะเขียนนิยาย    ส่งเรื่องนักรบแห่งมังกรลงในเว็บไซต์จำเป็นต้องมีนามปากกา สิ่งแรกที่คิดถึงคือ นักฆ่าที่ชื่นชอบ จึงใช้คำว่า “มือสังหาร” แล้วเติม “รัตติกาล” ซึ่งมักจะเป็นเวลาที่พวกมือสังหารออกทำงาน “มือสังหารแห่งรัตติกาล” จึงเป็นนามปากกาซึ่งมีที่มาจากความชื่นชอบความเก่งของนักฆ่าและคิดว่าเข้ากันได้ดีกับเนื้อเรื่อง เนื่องจากตัวเอกเป็นนักฆ่าค่ะ

- ตอนนี้นอกจากเขียนหนังสือแล้วทำอะไรอย่างอื่นอีกบ้างไหม

ตอนนี้ยังไม่มีกิจกรรมอื่นเพิ่มเติมค่ะ เพราะตอนนี้ เรียนค่อนข้างหนัก (การบ้าน/รายงานเยอะมาก) และต้องไปซ้อมว่ายน้ำด้วย แต่ยังพยายามเจียดเวลาเล็กน้อยก่อนนอนไว้เขียนนิยายและอ่านหนังสือค่ะ

- เริ่มสร้างจินตนาการให้เป็นตัวหนังสือได้อย่างไร

เริ่มจากเป็นคนชอบอ่านค่ะ อ่านแล้วก็เก็บมาคิด คิดไปคิดมาเกิดจินตนาการขึ้นมากมายแล้วไม่อยากให้เลือนหายไปกับกาลเวลา เลยลองหยิบดินสอขึ้นมาขีดเขียน ไปๆ มาๆ ลองนำมาร้อยเรียงต่อกันเป็นเรื่องราวหวังเก็บไว้อ่านคนเดียว แต่เมื่อเพื่อนๆ ที่สนิทกันได้อ่าน ด้วยลูกยุ แรงกระตุ้น ที่คิดว่าจะเก็บไว้อ่านเอง ก็กลับกลายเป็นรูปเล่มในที่สุดค่ะ

- เวลาว่างชอบทำอะไรบ้าง

                เวลาว่าง (ที่มีอยู่น้อยนิด) ถ้าไม่ใช้ไปในการแต่งนิยายหรืออ่านหนังสือก็จะนอนหลับค่ะ เพราะจริงๆ แล้วไม่ค่อยมีเวลาว่างค่ะ ตอนเรียนมีพักกลางวันก็มักจะหมดไปกับการทำการบ้านและทบทวนบทเรียน เพราะทุกเช้า-เย็นหมดเวลาไปกับการซ้อมว่ายน้ำ จะมีเวลาว่างนิดหน่อยก่อนเข้านอน ซึ่งจะใช้เขียนนิยายหรืออ่านหนังสือได้เล็กน้อยก่อนถูกคุณแม่ไล่ให้เข้านอน ดังนั้น ถ้ามีเวลาว่างจริงๆ ก็จะขอนอนพักผ่อนค่ะ

- หนังสือแนวไหนที่มักจะหยิบมาอ่านอยู่เป็นประจำ

หนังสือแนวแฟนตาซีค่ะ เพราะเป็นแนวที่สามารถจินตนาการได้กว้างไกล โดยไม่ต้องคำนึงถึงรูปแบบที่เป็นจริงเสมอไป ทำให้อ่านแล้วรู้สึกสนุก เกิดความคิดจินตนาการแปลกใหม่อยู่เสมอ

- ใครที่เป็นแรงบันดาลใจทำให้เราเริ่มขีดๆ เขียนๆ

น่าจะเป็นคุณพ่อคุณแม่นะคะ ถือเป็นแรงบันดาลใจทางอ้อมค่ะ เพราะคุณพ่อคุณแม่จะผลัดกันเล่านิทานก่อนนอนตั้งแต่ยังเป็นเด็กเล็กๆ ทำให้เกิดความสนใจในเรื่องเล่ามีจินตนาการ เมื่อโตขึ้นอ่านหนังสือเองได้ ท่านก็สนับสนุนซื้อหนังสือให้อ่าน จนเกิดจินตนาการที่ไม่อยากให้เลือนหายไป นับเป็นแรงบันดาลใจให้เริ่มงานเขียนค่ะ

- เคยคิดอยากจะลองเปลี่ยนไปเขียนแนวอื่นๆ ดูมั้ย

ตอนนี้ยังไม่อยากเปลี่ยนแนวค่ะ ยังรู้สึกชอบและสนุกกับการเขียนนิยายแนวแฟนตาซีอยู่  เพราะเราสามารถกำหนดเวลา สถานที่ ตัวละคร สถานการณ์ของเรื่องให้เป็นไปดังใจ อาจให้เหนือจริง เสมอจริง โดยไม่ต้องคำนึงถึงความจริงเสมอไป ประกอบกับยังมีจินตนาการอีกมากมายที่ยังไม่ได้ร้อยเรียงออกมาเป็นตัวอักษรค่ะ

- หากเรามีเวทมนต์อยู่หนึ่งบท อยากให้เวทมนต์บทนั้นทำอะไรได้

อยากให้เวทมนต์บทนั้น สามารถดลบันดาลให้โลกเรามีความสงบร่มเย็นน่าอยู่ขึ้นกว่านี้ค่ะ (ขอข้อเดียวแต่เอาแบบครอบคลุม ไม่รู้ว่าโลภมากไปรึเปล่า) คือไม่ต้องมีการแบ่งแยก ไม่ต้องมีการทะเลาะเบาะแว้ง ไม่มีภาวะโลกร้อนและไม่มีสงครามค่ะ

- อยากให้นักอ่านได้อะไรจากหนังสือเราหรือเปล่า

แน่นอนค่ะ นอกจากความสนุกสนานแล้ว ก็อยากให้ผู้อ่านได้แง่คิดหลายประการที่สอดแทรกอยู่ในนิยาย เช่น ความเสียสละ ความมุ่งมั่นจริงจังแม้มีความหวังเพียงน้อยนิด ตัวละครก็ยังคงไม่ละทิ้งความหวังนั้น ยังคงมุ่งมั่นพยายามต่อไป นอกจากนี้สิ่งที่สอดแทรกไว้และอยากให้ผู้อ่านค้นพบคือ ความคิด ความเชื่อ ของคนเรานั้นมีมากมายหลายแง่มุม บางครั้งสิ่งที่เราเชื่อมั่นมาตลอด ก็อาจจะไม่ใช่สิ่งที่ดีและถูกต้องเสมอไป เมื่อพบว่าสิ่งที่เราคิดเชื่อมั่นมาแต่ต้นนั้นผิด หรือมีสิ่งอื่นที่ดีกว่า เราก็ควรจะปรับเปลี่ยนความคิด ความเชื่อของตนเสีย อย่าได้ดื้อรั้นถือทิฐิ บางทีการเลือกที่จะปรับเปลี่ยนความคิด ความเชื่อ อาจจะนำไปสู่สิ่งที่ดีกว่า

- ก่อนจะจากกันไป ฝากอะไรเล็กๆ น้อยๆ ถึงคนอ่านสักนิดสิคะ

ไม่ว่าจะเป็นพ่อมด เจ้าหญิง เจ้าชาย มังกร ปีศาจ หรือจะเป็นภูเขาที่ทอดยาว ท้องฟ้าที่กว้างใหญ่ ทะเลที่ไกลสุดสายตา จินตนาการไม่มีที่สิ้นสุดที่ผู้เขียนได้บรรจงวาดฝันร้อยเรียงเป็นตัวอักษรเรียงรายบนหน้ากระดาษ เพื่อให้ผู้อ่านได้ร่วมทุกข์ ร่วมสุข ทุกวรรค ทุกบท ทุกตอน ถ้ามีรอยยิ้มหรือหยดน้ำตาหลงเหลืออยู่บนใบหน้าของผู้อ่านเมื่อจบบทสุดท้าย นั่นคือของขวัญล้ำค่าสำหรับผู้เขียนแล้วค่ะ