บ้านชายทุ่ง เป็นเรื่องราวของเด็กบ้านทุ่งที่มีวิถีชีวิตอยู่ท่ามกลางธรรมชาติอันบริสุทธิ์งดงามของท้องไร่ท้องนามีความสุขและสนุกสนานกับกิจกรรมในวัยเด็ก เช่น วิดปลา ตำนา เกี่ยวข้าว เล่นว่าว ขี่ช้าง หรือดูการละเล่น จึงอยากจะบอกเล่าความทรงจำดีๆ เพื่อแบ่งปันความสุขซึ่งกันและกัน เรื่อง บ้านชายทุ่ง มี ๓ ตอน บ้านชายทุ่ง โรงเรียนริมทุ่ง และบ้านชายคลอง เป็นการบอกเล่าเรื่องราวของเด็กคนหนึ่งตั้งแต่อายุ ๖ ขวบ จนกระทั่งโต เด็กน้อยมีความลับ ความอบอุ่น และใกล้ชิดกับผู้เป็นแม่ ซึ่งเปรียบเสมือนครูคนแรกที่ถ่ายทอดเรื่องการทำอาหารการกินรวมทั้งเรื่องอื่นๆให้แก่ลูก ลูกได้เรียนรู้จากประสบการณ์จริงและได้สั่งสมประสบการณ์เมื่อโตขึ้น สิ่งเหล่านี้ไม่มีสอนในมหาลัยใดๆ นอกจากมหาวิทยาลัยชีวิตที่สอนให้ลูกมาความอดทน มีความมานะพยายาม จากเด็กลูกชาวนาที่ใฝ่รู้ใฝ่เรียนจนประสบความสำเร็จในหน้าที่การงาน ได้เป็นครูผู้ถ่ายทอดความรู้ให้แก่เด็กๆ  นอกจากนี้ยังมีเรื่องราวของศิลปวัฒนธรรมประเพณีท้องถิ่นที่ได้ดู ได้เห็น ได้ยิน ได้ฟังมาตั้งแต่เด็ก จึงซึมซับอยู่ในสายเลือด เช่น หนังตะลุงมโนราห์ ซึ่งเป็นศิลปะอันทรงคุณค่าที่เยาวชนรุ่นหลังควรช่วยกันรักษาไว้ภาษาที่ใช้ในเรื่อง บ้านชายทุ่ง บางช่วงบางตอนจะคงไว้ซึ่งภาษาถิ่นใต้เพื่อให้ได้อรรถรสทางภาษา และได้อธิบายความหมายไว้ในอภิธานศัพท์ภาษาถิ่นใต้ท้ายเล่มแล้ว เมื่อได้อ่านเรื่อง ลูกอีสาน ของคุณลุงคำพูน บุญทวี รู้สึกมีความสุขและจินตนาการมองเห็นภาพตามที่คุณลุงเขียนบรรยาย คิดว่าเราอยากจะเขียนเรื่องราวเล่าชีวิตในวัยเด็กอย่างนี้บ้าง เมื่อมีโอกาศได้ใกล้ชิดกับท่านและเมตตาเอางานไปลงหนังสือให้ อ่านงานที่เคยเขียนไว้ ตรวจแก้และให้คำแนะนำเป็นอย่างดี ก็รู้สึกซาบซึ้งใจมาก คุณลุงจะคะยั้นคะยอเสมอว่าให้คำแนะนำเป็นอย่างดี ก็รู้สึกซาบซึ้งใจมาก คุณลุงจะคะยั้นคะยอเสมอว่า "อาจารย์เขียนสิ อาจารย์เขียนหนังสือดี" ก็ผัดผ่อนเรื่อยมา จนกระทั่งคุณลุงได้จากไปแล้วแต่ยังระลึกถึงพระคุณของคุณลุงเสมอเพราะรักและนับถือคุณลุงเสมือนครูคนหนึ่ง ชื่อเรื่อง บ้านชายทุ่ง มีที่มาจากการชอบอ่านการ์ตูนสนุก ขำขันมีสาระ เรื่อง "เจ้ามอแห่งบ้านชายทุ่ง" ในหนังสือ เพื่อเพื่อนรัก ของคุณปีนัง (ปฐม พัวพิมล) เมื่อเขียนเรื่องนี้ จึงขออนุญาตคุณปีนังเอามาตั้งเป็นชื่อเรื่อง ซึ่งตรงจากความเป็นจริงเพราะมีบ้านอยู่ชายทุ่งคุณค่าของหนังสือเล่มนี้ ขอมอบแด่แม่ผู้ปลูกฝังให้ลูกรักการอ่านมาตั้งแต่เด็ก เมื่ออ่านมากก็อยากจะเขียน จึงเกิดแรงบันดาลใจให้เขียนเรื่อง บ้านชายทุ่ง ขึ้นมา เพื่อมอบความสุขและสาระความรู้แก่ผู้อ่านทุกท่าน จรรยา ชูสุวรรณ